รีบมาทั้งชีวิตช้าหน่อยอีกสักนิดจะเป็นไรไป

เมื่อความคิดเดินทางไปข้างหน้า

พ่วงด้วยความกลัว ความกังวลมหาศาลไปด้วย

ฉันพยายามหยุดตัวเอง

ไม่ทำตามความคิดที่จะเร่งรีบ

ท้าทายความกลัว

ท้าทายอนาคต

ยืนอยู่ที่นี่

สูดลมหายใจเข้า และหายใจออกช้าๆ

ฟังเสียงหัวใจกระเพื่อม

ในสวนหลังบ้านของแม่

เฝ้ามองดอกรางจืดกำลังเปลี่ยนสีอย่างช้าๆ 

ความตายใกล้เข้ามาแต่ฉันก็ประมาทเสมอ

ข้างๆ คือ ความเกิด ที่ไม่เปิดโอกาสให้ความตายฉุดรั้ง

ดอกมะระขี้นกยิ้มเจิดจ้า

บอกฉันว่า เราต้องกล้าหาญที่จะมีชีวิตอยู่

แม้จะต้องเผขิญกับความตายที่จ่ออยู่ก็ตามที

อย่าลังเลที่จะหายใจ

อย่ากลัวที่จะยืนเฉยๆ สักพัก

แล้วเฝ้าดูอนาคต ในความคิด

ที่ไม่มีอยู่จริง

ดอกรางจืดกับมะระขี้นก ภาพถ่ายโดย มนสิกุล
ดอกรางจืดกับมะระขี้นก ภาพถ่ายโดย มนสิกุล

เพียงเฝ้าดูอนาคตในความคิดที่ไม่มีอยู่จริง : หมอนไม้

ทิ้งคำตอบไว้

Please enter your comment!
Please enter your name here