“ฑีฆายุโก โหตุ มหาราชา” เฉลิมพระชนมพรรษา ๒๘ กรกฎาคม ๒๕๖๒ … “ค่ายคุณธรรมเฉลิมพระเกียรติ” อิ่มกาย อิ่มใจ ณ อาศรมบ้านดอกแดง โดย พระมหาดร.ฐานันดร เขมปญฺโญ

ฑีฆายุโก โหตุ มหาราชา

ขอถวายพระพรวันเฉลิมพระชนมพรรษา  ๒๘ กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๖๒

 ณ อาศรมบ้านดอกแดง ตำบลบ่อสลี อำเภอฮอด จังหวัดเชียงใหม่

ได้จัดการอบรมคุณธรรมเฉลิมพระเกียรติ

ถวายเป็นพระราชกุศล พระบาทสมเด็จพระวชิรเกล้าเจ้าอยู่หัว

เมื่อวันที่ ๒๗-๒๘ กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๖๒ ที่ผ่านมา

โดยเริ่มเตรียมสถานที่เข้าค่าย ถวายเป็นพระราชกุศลตั้งแต่วันที่ ๒๖ กรกฎาคม และได้รับความร่วมมือจากโรงเรียนบ้านกองลอย โรงเรียนบ้านดอกแดง โรงเรียนบ้านทุ่ง โรงเรียนบ้านแม่อมลอง นำนักเรียนชายหญิงมาปฏิบัติกันเต็มอาศรม อีกทั้งมีผู้มีจิตศรัทธาร่วมบุญเป็นค่าน้ำปานะและค่าอาหารตามกำลังจนทำให้การอบรมผ่านไปด้วยความปีติยินดี

ค่ายคุณธรรมเฉลิมพระเกียรติ

วันเฉลิมพระชนมพรรษา พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

๒๘ กรกฎาคม ๒๕๖๒

อิ่มกาย อิ่มใจ ณ อาศรมบ้านดอกแดง

โดย พระมหาดร.ฐานันดร เขมปญฺโญ กลุ่มเพื่อชีวิตดีงาม

กิจกรรมเริ่มต้นก่อนเวลาเข้าค่ายเตรียมงานวันที่ ๒๖ กรกฎาคม และเปิดทำการอบรมตั้งแต่ในช่วงเช้าวันที่ ๒๗ กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๖๒  นักเรียนจากโรงเรียนต่างๆ มาถึงก็ลงทะเบียน ไหว้สวดมนต์ จากนั้น นายชาญณรงค์ อมรคีรีสิงห์ขร ผู้อำนวยการโรงเรียนบ้านทุ่ง กล่าวรายงาน ถึงวัตถุประสงค์การเข้าค่าย และ เปิดค่ายปฏิบัติธรรม โดย พิตรพิบูล กิติมา ผู้อำนวยการโรงเรียนบ้านดอกแดง

ต่อจากนั้น เด็กๆ ก็รับอาหารเที่ยง อนุโมทนา กับคุณครู ทุกท่านที่ได้ให้ความอบอุ่นแก่นักเรียนผู้เข้าค่ายปฏิบัติธรรม ที่มาช่วยกันดูแลเรื่องอาหาร ให้อิ่มกาย อิ่มใจ

ช่วงบ่ายก็แบ่งกลุ่มตามวัตถุประสงค์การเข้าค่าย  อาทิ เด็กเก่งด้วยอิทธิบาท ๔ , เด็กดีด้วยธรรมคุ้มครองโลก, เด็กฉลาดด้วยธรรมมีอุปการมาก แบ่งได้ ๘ กลุ่ม ให้เด็กฝึกฝนตามแนวทางหมวดข้อธรรม จากนั้นฝึกเจริญสติเดินจงกรม และนั่งสมาธิร่วมกัน 

ต่อมาในวันที่ ๒๘ กรกฎาคม กิจกรรมฝึกอบรม เข้าค่ายปฏิบัติธรรมก็เป็นไปในลักษณะเดียวกัน เริ่มต้นกันแต่เช้าไหว้พระสวดมนต์ ก็ได้บอกกับนักเรียนว่า

อานิสงส์การไหว้พระสวดมนต์นั้นมีมากมายถึง ๕ ประการเป็นอย่างน้อย

คือ ๑.ขับไล่ความขี้เกียจ

๒.ตัดความเห็นแก่ตัวออกไปได้

๓.ได้ปัญญา การสวดมนต์โดยที่รู้คำแปล

๔.จิตใจเป็นสมาธิ ในขณะนั้นผู้สวดมนต์จะต้องสำรวมกิริยาและจิตใจให้แน่วแน่

๕.ได้ระลึกถึงพระพุทธองค์ หากผู้สวดจะมีกาย วาจา จิตใจ มีศีล และมีสมาธิแน่วแน่มั่นคง

และอานิสงส์ของการเดินจงกรมก็มีถึง ๕ ประการ เช่นกัน

ดังปรากฏใน อังคุตตรนิกาย ปัญจกนิบาต จังกมสูตรว่า

๑. อทฺธานกฺขโม โหติ ทำให้เป็นผู้เดินทางไกลได้ทน

๒. ปธานกฺขโม โหติ ทำให้เป็นผู้ทำความเพียรได้ทน

๓. อปฺปพาโธ โหติ ทำให้เป็นผู้มีความไข้เจ็บน้อย

๔. อสิตํ ปีตํ ขายิตํ สายิตํ สมฺมา ปริณามํ คจฺฉติ ทำให้อาหารที่กิน ดื่ม เคี้ยว ย่อยได้ดี

๕. จงฺกมาธิคโต สมาธิ จิรฎฺฐิติโก โหติ สมาธิที่บรรลุในขณะเดินจงกรมตั้งแน่วแน่อยู่ได้นาน

หลังจากปฏิบัติธรรมแล้วผู้บริหารทั้ง ๔ โรงเรียน และนักเรียนผู้เข้ารับการอบรม ได้ทำพิธีทบทวนคำปฏิญาณและสวนสนาม ลงนามถวายพระพร ทำกิจกรรมบำเพ็ญประโยชน์ ถวายเป็นพระราชกุศล…จึงนำมาเล่าแบ่งปันบุญ ให้ทุกท่านร่วมอนุโมทนาสาธุ

ติดตามอ่านบทความ ค่ายคุณธรรมเฉลิมพระเกียรติ วันเฉลิมพระชนมพรรษา อิ่มกาย อิ่มใจ ณ อาศรมบ้านดอกแดง โดย พระมหาดร.ฐานันดร เขมปญฺโญ กลุ่มเพื่อชีวิตดีงาม ใน คอลัมน์ วิปัสสนาบนหน้าข่าว นสพ.คมชัดลึก หน้าธรรมวิจัย วันอังคารที่ ๓๐ กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๖๒

ล้อมกรอบ

อาศรมบ้านดอกแดง แสงสว่างแรกแห่งชุมชนบนดอยสูง

 โดย พระมหาอภิชาติ ธมฺมาภินนฺโท

ความเป็นมาในการสร้างอาศรมบ้านดอกแดง เป็นจุดศูนย์กลางแห่งหนึ่งในการเผยแผ่พระพุทธศาสนาบนดอย หลวงพ่อเจ้าประคุณสมเด็จพระพุฒาจารย์ (เกี่ยว อุปเสณมหาเถระ) อดีตประธานคณะผู้ปฏิบัติหน้าสมเด็จพระสังฆราช ใช้คำว่า “บ้านเป็นเรือนกาย พระพุทธศาสนาเป็นเรือนใจ”  

พระมหาดร.ฐานันดร เขมปญฺโญ ถือว่าเป็นผู้ปลูกพระศาสนาไว้ในใจแล้วนำพระรัตนตรัยมาเป็นแสงสว่างให้กับชุมชนบ้านดอกแดงเป็นท่านแรก หลังจากบรรพชาเป็นสามเณรในปี พ.ศ.๒๕๒๙ ท่านทำหน้าที่หลักๆ ที่สำคัญในทางพระพุทธศาสนา หน้าที่ต่อตนเอง คือได้ศึกษาธรรมะ ศึกษาแล้วปฏิบัติตามธรรมะ หน้าที่ต่อคนอื่น เมื่อศึกษาปฏิบัติแล้วทำให้รู้ เข้าใจในธรรมะ แล้วก็เผยแผ่ให้คนอื่นได้รู้ตาม

ท่านเล่าให้ฟังถึงการสร้างอาศรมว่า ช่วงเปิดภาคเรียนบาลี ในเดือนเมษายนของทุกๆ ปี ก็กลับมาเยี่ยมบ้านเป็นระยะๆ กลับมาช่วยแม่ทำงานตามกำลังที่จะช่วยได้ เพราะตั้งแต่พ่อเสียไป แม่ก็เป็นกำลังหลักของครอบครัวรับผิดชอบเลี้ยงดูลูกๆ

การทำงานบนดอยเริ่มขึ้นอย่างจริงจัง หลังจากพระมหาดร.ฐานันดร เรียนจบปริญญาโทในปี พ.ศ.๒๕๔๖ ปีถัดมาท่านกลับมาอยู่ที่บ้านเกิด งานการปลูกพระพุทธศาสนาเป็นเรือนใจจึงได้เริ่มขึ้น พร้อมๆ กับการสร้างศาลาหลังใหญ่ที่เห็นในปัจจุบัน ซึ่งเริ่มสร้างในปี พ.ศ.๒๕๔๘ จากการที่ท่านได้ไปทำหน้าที่ในการเผยแผ่ธรรมะตามที่ต่างๆ แล้วเห็นศาลาทำกิจกรรมคับแคบ ไม่เป็นที่สัปปายะสำหรับผู้เข้าร่วมกิจกรรม ท่านจึงตัดสินใจที่จะสร้างศาลาหลังใหญ่ซึ่งมีขนาด ๒๐X ๒๕ เมตรขึ้นที่อาศรมบ้านดอกแดง

ท่านใช้หลักธรรมในทางพระพุทธศาสนาเป็นแนวทางในการพัฒนา โดยใช้หลักเสรีภาพในการแก้ปัญหา ท่านมองว่าชุมชนไม่มีเสรีภาพทางร่างกาย มีความอดอยาก ไม่มีอยู่มีกิน หามาได้แต่ไม่รู้จักเก็บ จึงเป็นที่มาของการออมทรัพย์ ชุมชนไม่มีเสรีภาพทางสังคมๆ เห็นแก่ตัว ต่างจะเอาตัวรอด ไม่มีกลุ่มก้อน จึงเป็นที่มาของการออมคน ชุมชนไม่เสรีภาพทางประเพณีวัฒนธรรม ภูมิปัญญา ชุมชนพร้อมที่จะรับเอาสิ่งใหม่ๆ เข้ามาเพื่อแก้ปัญหา จึงเป็นที่มาของการออมภูมิปัญญา และชุมชนไม่มีเสรีภาพในทางจิตวิญญาณ หรือปัญญา ทุกคนรู้ว่าเราเกิดมาแล้วจะต้องพลัดพลาดจากสิ่งอันเป็นที่รัก ทุกคนจะต้องตาย แต่ก็ยังไม่เข้าถึงแก่นของความเป็นจริง จึงเป็นที่มาของการออมธรรม ออมทรัพย์ ออมคน และออมภูมิปัญญา จนทำให้บวรพระพุทธศาสนาเป็นเพื่อนทุกข์ เป็นที่พึ่งในเรือนกายและในเรือนใจของชาวดอยมาจนถึงทุกวันนี้

ล้อมกรอบ จากส่วนหนึ่งในคอลัมน์ จาริกบ้าน จารึกธรรม (หน้าพระไตรสรณคมน์ นสพ.คมชัดลึก วันพฤหัสบดีที่ ๘ มีนาคม พ.ศ.๒๕๖๑) โดย พระมหาอภิชาติ ธมฺมาภินนฺโทผู้ประสานงานโครงการพระธรรมทูตอาสา ๕ จังหวัดชายแดนภาคใต้