


เมื่อวานนี้ วันอาทิตย์ที่ ๑๖ มิถุนายน พุทธศักราช ๒๕๖๗ พระศรีวิสุทธิมุนี รองเจ้าคณะจังหวัดอุบลราชธานี เจ้าอาวาสวัดปากน้ำ (บุ่งสระพัง) ทอดผ้าป่าระดมทุนจัดซื้ออุปกรณ์ทางการแพทย์ให้กับโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพชุมชนตำบลปากน้ำ บ้านปากน้ำ บุ่งสระพัง จังหวัดอุบลราชธานี

มีผู้ร่วมบริจาคเป็นจำนวนเงิน ๗๔๗,๕๔๙ บาท ( เจ็ดแสนสี่หมื่นเจ็ดพันห้าร้อยสี่สิบเก้าบาทสี่สิบสตางค์)





โดยในพิธีทอดผ้าป่าเพื่ออุปกรณ์การแพทย์ในครั้งนี้ มีบุคคลสำคัญของจังหวัดอุบลราชธานี ร่วมพิธี ดังนี้
ส.ส. วรสิทธิ์ กัลตินันท์
ส.ส. อุบลราชธานี เขต ๑
นายปรีดา อุ่นอุดม นายอำเภอเมืองอุบลราชธานี
นายแพทย์อุทัย นิปัจการสุนทร นายแพทย์สาธารณสุข อำเภอเมืองอุบลราชธานี
นางสาวกชกร ทองเรือง กำนันตำบลกุดลาด
นายสุวรรณ บุญจูง นายก ฯ อบต.กุดลาด
ส.จ.อนันท์ วนันโท สจ.อุบลราชธานี เขต ๕
และ นายนพดล ศุภโกศล ผอ.รพสต.ปากน้ำ
นอกจากนั้น ยังปรากฏว่า หลวงตาสินทรัพย์ จรณธมฺโม (หลวงตาสิ้นคิด) เจ้าอาวาสวัดป่าบ่อน้ำพระอินทร์ ร่วมเป็นเจ้าภาพทอดผ้าป่าสามีคคี เป็นจำนวนเงิน ๑๐๐,๐๐๐ บาท (หนึ่งแสนบาทถ้วน) และคณะศิษยานุศิษย์เสนาสนะวัตรเจ้าสัว ร่วมเป็นเจ้าภาพทอดผ้าป่าสามีคคี เป็นจำนวนเงิน ๑๐๐,๐๐๐ บาท (หนึ่งแสนบาทถ้วน) อีกด้วย



สำหรับโรงพยาบาลชุมชนตำบลปากน้ำ บ้านปากน้ำแห่งนี้ ท่านเจ้าคุณพระมงคลธรรมวัฒน์ (บุญจันทร์ จตฺตสลฺโล) อดีตเจ้าอาวาสวัดปากน้ำ บ้านปากน้ำ บุ่งสระพัง จังหวัดอุบลราชธานี เป็นผู้นำชาวบ้านสร้างขึ้นเมื่อกว่า ๕๐ ปีมาแล้ว


ท่านเจ้าคุณพระมงคลธรรมวัฒน์เป็นผู้จัดหาสถานที่ และได้ขอแรงชาวบ้านจัดสร้างอาคารโรงพยาบาลให้กับชุมชน ท่านเป็นพระเถระผู้นำชุมชน ซึ่งเป็นพระสงฆ์เพียงไม่กี่รูปในยุคนั้น ที่ยกย่องให้ได้รับรางวัลการพัฒนาชุมชนตนเองดีเด่น


โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลปากน้ำ ดูแลประชาชนตั้งแต่เกิดจนถึงวาระสุดท้ายของชีวิต มีพื้นที่รับผิดชอบมากถึง ๘ หมู่บ้าน ด้วยสถานการณ์ปัจจุบัน ชุมชนขยายตัวใหญ่ขึ้นอย่างรวดเร็ว มีประชาชนที่โรงพยาบาลต้องดูแลมากกว่า ๕,๖๕๐ คน


อีกทั้งยังพบว่า มีผู้สูงอายุติดเตียงและผู้ป่วยดูแลต่อเนื่องที่บ้านเพิ่มมากขึ้น ถึงแม้จะมีการสร้างอาคารโรงพยาบาลขึ้นใหม่ แต่อาคารสถานที่ก็ยังไม่เพียงพอต่อการบริการประชาชน อีกทั้งเตียงผู้ป่วย อุปกรณ์ทางการแพทย์ก็ยังขาดแคลนอีกด้วย

พระศรีวิสุทธิมุนี รองเจ้าคณะจังหวัดอุบลราชธานี จึงร่วมกับคณะกรรมการพัฒนาโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลปากน้ำ จัดทอดผ้าป่าขึ้น


สำหรับปัจจัยจากการทอดผ้าป่าในครั้งนี้ ทางโรงพยาบาลจะได้นำไปจัดซื้ออุปกรณ์ทางการแพทย์ เพื่อให้บริการแก่ประชาชนต่อไป

“ร่วมแรงร่วมใจ บุญสำเร็จได้ด้วยความเพียร” ๑๖ มิถุนายน พุทธศักราช ๒๕๖๗ วัดปากน้ำ (บุ่งสระพัง) ทอดผ้าป่าสามัคคี จัดซื้ออุปกรณ์ทางการแพทย์ให้กับโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพชุมชน ตำบลปากน้ำ จังหวัดอุบลราชธานี

การทำบุญ ปรากฏอยู่ในพระไตรปิฎกหลายตอน ในอรรถกถา ขุททกนิกาย อิติวุตตกะ ติกนิบาตร ทุติยวรรค ปุญญกิริยาวัตถุสูตร ติกนิบาตวรรณนา วรรควรรณนาที่ ๒ อธิบายเกี่ยวกับ บุญกิริยาวัตถุ ๑๐ ซึ่งได้มีการอธิบายและสรุปความปรากฏอยู่ใน พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์ โดย สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ป.อ. ปยุตฺโต) ตอนหนึ่งว่า บุญกิริยาวัตถุ สิ่งที่เป็นที่ตั้งแห่งการทำบุญ, เรื่องที่จัดเป็นการทำบุญ, ทางทำความดี,
หมวด ๓ คือ
๑. ทานมัย ทำบุญด้วยการให้
๒. สีลมัย ทำบุญด้วยการรักษาศีลและประพฤติดี
๓. ภาวนามัย ทำบุญด้วยการเจริญภาวนา ;
หมวด ๑๐ คือ
๑. ทานมัย ทำบุญด้วยการให้
๒. สีลมัย ทำบุญด้วยการรักษาศีลและประพฤติดี
๓. ภาวนามัย ทำบุญด้วยการเจริญภาวนา
๔. อปจายนมัย ด้วยการประพฤติอ่อนน้อม
๕. เวยยาวัจจมัย ด้วยการช่วยขวนขวายรับใช้
๖. ปัตติทานมัย ด้วยการเฉลี่ยส่วนความดีให้ผู้อื่น
๗. ปัตตานุโมทนามัย ด้วยความยินดี ความดีของผู้อื่น
๘. ธัมมัสสวนมัย ด้วยการฟังธรรม
๙. ธัมมเทสนามัย ด้วยการสั่งสอนธรรม
๑๐. ทิฏฐุชุกัมม์ ด้วยการทำความเห็นให้ตรง
การทำทาน เป็นทั้งข้อ ๑ ในหมวด ๓ และหมวด ๑๐ แสดงให้เห็นถึงความสำคัญในการทำทานเป็นอย่างมาก เพราะเป็นทางแห่งความดีทางหนึ่งที่ช่วยลดละความตระหนี่ ทำแล้วจิตใจเบิกบาน
ในธรรมนิพนธ์ เรื่อง “หลักการทำบุญและปฏิบัติธรรมในชีวิตประจำวัน” เขียนโดย พระราชกิจจาภรณ์ (เทอด ญาณวชิโร) ตอนหนึ่ง ท่านอธิบายว่า การทำบุญ ก็คือ การทำความดีอย่างหนึ่ง

ทำความดี
คุณธรรมพื้นฐานของชีวิตมนุษย์ข้อที่ ๒ คือ พยายามทำความดีให้เจริญงอกงามไพบูลย์ในจิตใจ ซึ่งก็ได้แก่ การทำบุญให้ทาน บำเพ็ญสาธารณประโยชน์ต่อสังคม ไม่เป็นคนตระหนี่ถี่เหนียว การให้ทาน ก็คือ การสงเคราะห์ผู้อื่นและสัตว์อื่นด้วยวัตถุสิ่งของ เรียกว่า “อามิสทาน” นับตั้งแต่ ญาติพี่น้อง พวกพ้อง สมณะพราหมณ์ผูทรงศีล และสัตว์เดรัจฉาน ตลอดจนภูตผีปีศาจ ดวงวิญญาณทั้งหลายตามโอกาสและเหมาะสมแก่ฐานะของคน นั้นๆ
นอกจากนั้น ยังมีทานอีกอย่างหนึ่งคือ การให้ธรรมะเป็นทาน ซึ่งก็รวมถึงการให้หนังสือ สื่อธรรมะต่างๆ ตลอดจนการแนะนำ สั่งสอนให้ผู้อื่นคิดดี ทำดี ให้ เขาสามารถครองชีวิตอยู่ได้ด้วยความดีงาม เป็นการสงเคราะห์โดยธรรมเรียกว่า “ธรรมทาน” เป็นการให้ปัญญาแก่เขาได้ดำเนินชีวิตอย่างถูกต้องและมีคุณค่า
โดยที่สุด แม้การให้โอกาสทางการศึกษาแก่ผู้อื่น ก็จัดเข้าในธรรมทานเช่นกันเพราะถือว่าเป็นการให้ปัญญา ทำให้เขาได้รู้ว่า อะไรคือความถูกผิด และเลือกทำแต่สิ่งที่ถูกต้องดีงามด้วยตัวเขาเอง
การให้ธรรมเป็นทานนี้ พระพุทธเจ้าตรัสว่า ชนะการให้ทั้งปวง
สัพพะทานังธัมมะทานัง ชินาติ
แปลว่า การให้ธรรมเป็นทานชนะการให้ทั้งปวง
คือ ไม่มีการให้ใดจะประเสริฐเท่าให้ธรรมะ

และธรรมะข้อหนึ่งก็คือ การให้ทานนั่นเอง ดังนั้น บุญกิริยาวัตถุ ๑๐ ทำได้ทุกข้อ ทำข้อใดข้อหนึ่งให้เต็มเปี่ยมบริบูรณ์ จิตใจอยู่ในบุญ ก็เป็นบุญจริงๆ นะ ดังที่เจ้าประคุณสมเด็จพระพุฒาจารย์ (เกี่ยว อุปเสโณ) กล่าวไว้เสมอว่า
“เป็นบุญจริงๆ นะ”
เจ้าประคุณสมเด็จพระพุฒาจารย์ (เกี่ยว อุปเสโณ)
