จาริกธรรมในอเมริกา
(ตอนที่ ๔๐)
“ทางเขา-ทางเรา
: ขอจงมุ่งมั่นเดินตามเส้นทางของตนให้ถึงเส้นชัย”
เขียนโดย พระครูสมุห์สุพัฒน์ อนาลโย
บนดินมีถนนไว้ให้รถวิ่งไปมา และมีแยกซ้ายขวาให้รถได้เข้าไปจอดพักผ่อนหย่อนใจ เข้าห้องน้ำ รับประทานอาหาร ดื่มน้ำเย็นๆ ให้ชื่นใจ
บนน้ำมีเรือไว้วิ่งขนส่งสิ่งของมากมาย หรือเป็นฝั่งท่าข้ามเรือไปมาหาสู่กัน สร้างความเชื่อมโยงความสัมพันธ์ระหว่างสองฝากฝั่ง
บนท้องฟ้ามีเครื่องบินล่องลอยเหินเวหาจากที่หนึ่งไปสู่ที่หนึ่ง จากจังหวัดไปสู่ประเทศจากประเทศไปสู่ทวีปสำหรับมนุษย์
ส่วนสัตว์ก็อาศัยช่องว่างบริเวณของท้องฟ้าไปมาหาสู่ เลี้ยงปากเลี้ยงท้อง หาหนอนตัวน้อยๆ มาให้ลูกน้อยได้กินอิ่มท้องก็หมดเสียงร้อง พอหิวส่งเสียงร้องเจี๊ยวจ๊าว เป็นสัญญาณบ่งบอกว่าตัวเองหิวแล้ว
เส้นทางของชีวิตของเราล่ะจะให้มันเป็นไปในเส้นทางแบบไหนเหรอ ?
เส้นทางที่เราทำเพื่อคนอื่น ซึ่งเป็นเส้นทางแห่งความเสียสละเวลาของตน เพื่อสร้างสรรค์ความผาสุกให้กลับคนอื่น ร่วมสุขทุกข์ไปด้วยกันกับเพื่อนในเส้นทางนี้ มีเราเป็นผู้อยู่เบื้องหลัง
หรือทำงานอยู่ภายใต้บังคับบัญชาของหัวหน้าบริษัท เราเป็นกลไกอันหนึ่งที่มีส่วนแห่งความสำเร็จของบริษัทด้วย
ช่วยเหลืองานของสังคมในด้านต่างๆ เช่น อาสาสมัครกู้ภัย เก็บขยะในหมู่บ้านอาทิตย์ละครั้ง เป็นครูสอนหนังสือเด็กใต้สะพาน อาสาสมัครดูแลเด็ก คนแก่ คนพิการ ล่าสุดนี้มีตู้แบ่งปันอาหาร ของใช้ และปัจจัยต่างๆ ในภาวะโรคระบาดโควิด๑๙
นี่คือจิตอาสา และจิตพระโพธิสัตว์ บนเส้นทางของตน
ชีวิตหนึ่งก็มีความฝันหนึ่ง เพื่อตนเอง เป็นเส้นทางของหัวใจมันเรียกร้อง คือการตามไล่ล่าความฝันให้เป็นจริง ไม่ย่อท้อต่อปัญหาและอุปสรรคที่ขัดขวางข้างหน้าเท่าลูกภูเขาก็ไม่หวั่นไหวจะสู้พร้อมที่ก้าวเดินไปข้างหน้าอย่างมั่นคงแน่วแน่ต่อเส้นชัยชนะแห่งความสำเร็จ ทำความฝันให้เป็นจริง
มีเพื่อนคนหนึ่งที่เคยเล่าเรียนมาด้วยกัน ครั้งตอนเป็นเด็ก เธอเป็นคนเก่ง ใจดีอีกคนหนึ่ง ตอนที่อาตมาเรียนอยู่ชั้นประถมศึกษาปีที่ ๕ เป็นเด็กอ่านหนังสือไม่ค่อยออก นับว่าอยู่ในระดับอ่อนมากจนคุณครูให้จับคู่กับคนเก่ง เพื่อให้เพื่อนที่อ่านออกคล่องกว่าสอนให้อ่าน
หลังจากพากันจบชั้นประถมปีที่ ๖ ต่างคนต่างก็แยกย้ายกันไปตามเส้นทางที่ตนเลือกและชอบ ต่างก็มีบทบาทหน้าที่ที่รับผิดชอบของแต่ละท่านไป
มีเพื่อนอีกคนที่ประสบผลสำเร็จในชีวิต เธอได้ทำตามฝันไล่ล่าความฝันจนสำเร็จคือ เป็นปลัดอำเภอจังหวัดแห่งหนึ่งในภาคอีสาน เธอทำฝันให้เป็นจริงแล้ว
ก็ขอแสดงความยินดีกับเพื่อนที่ประสบผลสำเร็จและพัฒนาตนจนมาถึงบัดนี้
ขอให้เพื่อนมีสุขภาพแข็งแรง ประสบผลสำเร็จเจริญในหน้าที่ในธรรมครองใจประชาชนด้วยคุณงามความดี เป็นที่รักของทุกคนในท้องที่ๆ นั้นยิ่งขึ้นและตลอดไป
ชีวิตของเรามีสิทธิ์ที่จะเลือกเดินเส้นทางไหนก็ได้ อยู่ที่ความพอใจยินดี และถูกต้อง ไม่ก่อความเดือดร้อนให้กับใคร
เราเลือกจะเป็นผู้ทำคุณประโยชน์ของคนอื่นก่อน หรือจะทำประโยชน์ตน แล้วช่วยเหลือคนอื่นในภายหลัง
เรายินดีที่จะอยู่ในเบื้องหลัง หรือจะยินดีที่เป็นเกาะป้องกันหน้าให้กับเพื่อนๆ ล่ะ
เราพร้อมใจยอมรับผิดชอบหรือยัง ที่จะเป็นผู้นำอย่างเสียสละที่แท้จริง หรือจะเป็นผู้ตามอย่างเสมอตัว
ความสำเร็จจะมาได้อย่างแท้จริงไม่ใช่เพียงแค่ลมปากเท่านั้น จงอย่าลืมคิดถึงการลงมือกระทำด้วย ขยันอดทนทำให้ถูกที่ถูกกาลเวลาและรู้กาลเทศะ
น้อมความอ่อนน้อมอ่อนโยน เมตตาช่วยเหลือคนอื่นตามความเหมาะสมของตนและคนอื่น
ทุกคนมีเส้นทางจะเดินที่แตกต่างกันไป
ทางของเขาอาจจะไม่ใช่ทางของเรา ทางของเราอาจจะไม่ใช่เส้นทางของเขา ทางใครทางท่านที่ชอบไม่มีถูกและผิด
จงมุ่งมั่นเดินตามเส้นทางของตนให้ถึงเส้นชัยของตน สู้ๆ เอาใจช่วย
สักวันหนึ่งวันแห่งความสำเร็จและความฝันเป็นจริงจะเป็นของเรา
จ๊อดส์
๗ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๖๓ (ค.ศ.๒๐๒๐)
จาริกธรรมในอเมริกา (ตอนที่ ๔๐) “ทางเขา-ทางเรา : ขอจงมุ่งมั่นเดินตามเส้นทางของตนให้ถึงเส้นชัย” เรื่องและภาพโดย พระครูสมุห์สุพัฒน์ อนาลโย
