วันนี้วันพระ วันอาทิตย์ที่ ๑๘ กันยายน พุทธศักราช ๒๕๖๕ แรม ๘ ค่ำ เดือน ๑๐

เรียนรู้ปฏิปทาพระเถระผู้เป็นประวัติศาสตร์ความทรงจำพระพุทธศาสนาโลก

“ปูชา จ ปูชนียานํ  เอตมฺมงฺคลมุตฺตมํ.

ขอนอบน้อมแด่ครู พระอุปัฌชาย์ อาจารย์

ผู้ให้ชีวิตในพระศาสนาของพระพุทธองค์ ด้วยเศียรเกล้าฯ”

ร่องรอยความทรงจำแห่งอดีต

บอกเล่าปฏิปทาในการครองตน ครองคน ครองงาน

เพื่อจรรโลงความดีงาม ตามครรลอง “วิถีแห่งผู้นำ”

วิถีแห่งผู้นำ

: สมเด็จพระพุฒาจารย์ (เกี่ยว อุปเสณมหาเถร)

๗๐. แสงสุดท้าย

๗๑. เกียรติของหลวงพ่อ

 : เรียบเรียงโดย พระครูอมรโฆสิต (ปรีชา สาเส็ง)

สำหรับสองบทนี้ ผู้เขียนได้สรุปคุณธรรม ๓ ประการที่สำคัญที่หลวงพ่อสมเด็จปฏิบัติมาตลอดชีวิต ๔๕ พรรษาในร่มกาสาวพัสตร์จนลมหายใจสุดท้าย และฝากพินัยกรรมชีวิตไว้ให้พระเณรรุ่นหลังได้ศึกษาปฏิปทาของท่านในการปฏิบัติตนตามรอยธรรมแห่งองค์พระบรมศาสดาพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

๗๐.แสงสุดท้าย

              บิดามารดา  เปรียบดังผู้จุดแสงเทียนแห่งชีวิต  อยู่ท่ามกลางลม ท่ามกลางสายฝน ก็กลัวว่าจะจุดไม่ติด  ต้องคอยดูแลเอาใจใส่  ห่วงหาอาทร

              เมื่อเทียนเล่มนี้เติบใหญ่  ก็อยากจะให้มีไส้เทียน  เพื่อเพิ่มพูนสติปัญญาให้ตัวเองตามวิถีชาวโลกควรจะพึงมี จะพึงเป็น

              แต่ด้วยคุณธรรมความดีที่สร้างไว้แต่ชาติก่อน ในทางพระพุทธศาสนา  พระพุทธองค์ทรงตรัสว่า วาสนาบารมีนั้น  เราสามารถสร้างขึ้นมาได้  ทำให้เกิดแก่ตัวได้  วิธีสร้างวาสนาบารมีก็คือ  ปฏิบัติตนให้มี

คุณธรรม ๓ ประการให้ครบถ้วน  คือ ปุพเพกตปุญญตา ความเป็นผู้สร้างความดีไว้แต่ก่อน ปฏิรูปเทสวาสะ การได้อยู่ในถิ่นที่เหมาะ๑  อัตตสัมมาปณิธิ  คือ การตั้งตัววางตนไว้ในทางที่ชอบ

              คุณธรรม ๓ ประการนี้ จะหลอมตัวกันกลายเป็นวาสนาบารมีและทำให้ผู้นั้นกลายเป็นคนมีวาสนาบารมีที่สมบูรณ์พูนสุข และอยู่ในฐานะที่เหนือกว่าผู้ด้อยวาสนาบารมีในทุก ๆ ด้าน

              สามเณรน้อยรูปหนึ่ง  เดินตามพระอาจารย์เข้าเมืองกรุงครั้งแรก  เพื่อศึกษาเล่าเรียนต่ออายุพระศาสนา  แต่ต้องพบกับอุปสรรคในภาวะที่บ้านเมืองไม่ปกติ  ณ เวลานั้นได้เกิดสงครามมหาเอเชียบูรพา  ต้องระหกระเหิน เพื่อหลบภัยสงคราม        

              แต่ด้วยปณิธานอันแน่วแน่นี้  จึงดำรงตนตามแบบวิถีแห่งผู้นำตามแนวมหาปณิธานของพระพุทธองค์ที่ได้ตรัสสอนไว้  มีวัตรปฏิบัติเป็นที่เลื่อมใส  ศรัทธา  มีความเสียสละ  สามารถนำพาคนอื่นไปในทางที่ถูกต้อง  ซึ่งผู้นำที่ดีจะเป็นส่วนหนึ่งที่นำพาให้เกิดการเปลี่ยนแปลงไปในทางที่เหมาะสม  เป็นผู้ที่สามารถทำให้เป้าหมายหรืออุดมการณ์ต่าง ๆ ครูอุปัชฌาย์ อาจารย์  ผู้ฟั่นเทียน  ได้เห็นเทียนเล่มนี้ให้แสงสว่างแก่โลก ทั้งในประเทศ  และต่างประเทศ  จนเป็นที่ยอมรับ  นับถือ  ศรัทธาเลื่อมใสจากทั้ง ๓ สถาบันหลักของชาติ 

              เทียนเล่มนี้ได้ส่องทางให้เห็นแสงสว่างทางปัญญาแก่พระหนุ่ม เณรน้อยในพระอารามจนถึงในอาณาจักรให้รู้จักหวงแหน  และรักษาพระพุทธศาสนา  ตลอดจนแนะแนวทางให้แก่คณะสงฆ์

               ก่อนเปลวเทียนจะหลอมตัวเองในทุกขณะลมหายใจแล้วดับลง  ก็ได้วางารากฐานผลงานในการเผยแผ่พระพุทธศาสนาในต่างประเทศไว้เป็นอนุสรณ์แก่โลก  ให้เป็นที่ประจักษ์  นับได้ว่าความดีได้ถูกบันทึกและจารึกลงในหัวใจของผู้พบเห็น

แม้เทียนเล่มแรกจะดับ  ขอให้มีการจุดเทียนเล่มที่สอง  ที่สามผลัดกันส่องแสงในโลกกลมใบนี้  เล่มที่หมดไส้  ไฟมอด  ก็ลาลับไป  เล่มที่เพิ่งถูกจุดใหม่ก็ส่องแสงไปเรื่อยๆ จนกว่าจะไม่มีพระพุทธศาสนาบนโลก

              เจ้าประคุณสมเด็จพระพุฒาจารย์  ประธานคณะผู้ปฏิบัติหน้าที่สมเด็จพระสังฆราช  เจ้าอาวาสวัดสระเกศราชวรมหาวิหาร มรณภาพเมื่อวันเสาร์ที่ ๑๐ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๕๖ เวลา ๐๘.๔๑ น. สิริรวมอายุ ๘๕ ปี ๖ เดือน ๒๙ วัน พรรษา ๖๕

๗๑. เกียรติของหลวงพ่อ    

              จีวรถือเป็นธงชัยพระพุทธศาสนา เป็นเครื่องหมายของพระอริยเจ้า ตามที่กล่าวไว้ในพระไตรปิฎกว่า ผ้ากาสาวะอันเป็นธงชัยของพระอรหันต์… ผู้ใดคายกิเลสดุจน้ำฝาดออก แล้วตั้งมั่นอยู่ในศีลอย่างมั่นคง ผู้นั้นจึงสมควรจะนุ่งห่มผ้ากาสาวะโดยแท้  ดังนั้นผ้าจีวรจึงเป็นเครื่องมือสำหรับผู้บำเพ็ญเพียรในการประกาศพรหมจรรย์นั้น คือ “การปฏิบัติศาสนกิจตามที่พระพุทธองค์ได้ปฏิบัติมาตลอด ๔๕ พรรษาที่ได้ทำประโยชน์ต่อพระพุทธศาสนา”

              ช่วงเวลาเย็นของทุกวัน  หลังจากว่างเว้นจากภารกิจ  เจ้าประคุณสมเด็จฯ ก็มานั่งที่หน้าห้องเป็นประจำ ท่านมักเล่าเรื่องในอดีตให้ฟัง เหมือนพระหลวงตาอยากเล่าความหลัง หนึ่งในนั้นคือ เรื่องโยมที่บ้าน (พ่อแม่) ถวายผ้าไตรตอนบวชพระ ท่านเล่าว่า

“ผ้าไตรบวช โยมที่บ้านของหลวงพ่อเป็นคนถวายผ้าไตรชุดนี้” 

หลังจากที่ท่านบวชเป็นพระแล้ว ก็ใส่จีวรมาระยะหนึ่ง พอหมองแล้ว ท่านก็เก็บไว้ในตู้ข้างโต๊ะหมู่บูชาตั้งแต่วันนั้น  ถึงวันนี้ จนนำมาสู่การเขียนไว้ในพินัยกรรมว่า “ถ้าท่านตายให้เอาผ้าที่โยมที่บ้านถวายมาห่มให้ท่าน  ไม่ต้องมีเกียรติยศ ไม่ต้องมีอะไร เกียรติของหลวงพ่อ คือ ผ้าไตร ที่ท่านได้บวชเป็นพระนี่แหละ”

วิถีแห่งผู้นำ : สมเด็จพระพุฒาจารย์ (เกี่ยว อุปเสณมหาเถร) ๗๐. แสงสุดท้าย ๗๑. เกียรติของหลวงพ่อ  : เรียบเรียงโดย พระครูอมรโฆสิต (ปรีชา สาเส็ง)

ทิ้งคำตอบไว้

Please enter your comment!
Please enter your name here