พระครูสมุห์สุพัฒน์ อนาลโย ในโครงการ “พระนักเขียน” จัดโดย สถาบันพัฒนาพระวิทยากร สำนักงานส่งเสริมคุณธรรม จริยธรรม และความมั่นคงแห่งสถาบันชาติ พระศาสนา พระมหากษัตริย์ วัดสระเกศ

หลังจากพระครูสมุห์สุพัฒน์ อนาลโย กลุ่มเพื่อชีวิตดีงาม ผ่านโครงการ “พระนักเขียน” ซึ่งจัดโดย สถาบันพัฒนาพระวิทยากร สำนักงานส่งเสริมคุณธรรม จริยธรรมและความมั่นคงแห่งชาติ​ พระศาสนา​ พระมหากษัตริย์​ วัดสระเกศ​ ในปีพ.ศ.๒๕๖๐ ท่านก็พยายามเขียนเรื่อยๆ มาจนถึงปัจจุบัน …

จาริกธรรมในอเมริกา (ตอนที่ ๒๕) “ถ้าชีวิตมีโอกาสเลือกได้” โดย พระครูสมุห์สุพัฒน์ อนาลโย

ทุกวันนี้ การใช้ชีวิตก็ลำบาก บ้านเมืองไม่ค่อยสงบ เศรษฐกิจก็แย่ ปัญหาของสังคมก็มีเยอะมากมาย ปล้นจี้ ชิงทรัพย์ ข่มขืน  เข่นฆ่ากันเหมือนไม่ใช่คน และโรคระบาดจากการติดเชื้อไวรัสโควิด-๑๙ ก็มาแรงแซงโค้งไปกว่าร้อยประเทศแล้วในเวลาไม่กี่เดือน

คนมีกินก็กลัวจะตายเพราะโควิด-๑๙ ส่วนคนไม่มีจะกินก็ตกงานกันมากขึ้น ก็ไม่รู้ว่า เราจะต้องตายเพราะอะไรกันแน่ แต่ที่แน่ๆ จะต้องตายกันทุกคน ไม่ช้าก็เร็ว อันนี้เป็นความจริง มรณานุสติ พระพุทธเจ้าทรงบอกกับพระอานนท์ไว้ ทุกลมหายใจเข้าออก

ยิ่งยุคนี้ยุคของคนจิตใจตกหลุมแห่งความมืดบอดทางด้านศีลธรรม คุณงามความดีและธรรมะธัมโมที่คนหลงลืมปล่อยปละละเลย

ชีวิตเรามีทางเลือกบ้างไหมตอนนี้…

แม้แต่พ่อแม่ลูก เป็นผู้ที่มีพระคุณและให้ชีวิตเกิดขึ้นมาในโลกใบนี้นามว่า พ่อแม่ ผู้ที่มีบุญคุณต่อลูก ให้กำเนิดทั้งเป็นผู้บังเกิดเกล้า ควรเคารพบูชาอยู่เหนือหัวเป็นอย่างยิ่ง

จากข่าวเห็นว่า ลูกปลิดชีพพ่อแม่ เห็นแล้วเกิดความสลดใจ ลูกคนนั้นได้ทำกรรมหนักหมายถึงลูกคนนั้น ตกนรก ห้ามสวรรค์ ห้ามนิพพาน

ที่ว่า ตกนรก คือตายตั้งแต่ยังเป็นมนุษย์ ทำไมว่าอย่างนั้น

ลูกที่ฆ่าพ่อแม่แล้วจะเป็นบาดแผลในจิตใจ ภาพเหล่านั้นจะติดตาติดใจตลอดเวลา การใช้ชีวิตก็ไม่มีความสุข  เพราะพ่อแม่ลูกมีความรักความผูกพันกันตั้งแต่เกิดจนวันตาย

เอาง่ายๆ เราไม่ได้ฆ่าท่าน แต่ท่านมาด่วนจากลาไปอย่างไม่มีวันกลับมาให้เราได้เห็นหน้าอีก เสียงก็ไม่ฟัง ร่างก็ไม่ได้กอด ความอบอุ่นก็จางหายไป เหลือไว้เพียงแค่ความทรงจำดีไว้

นี่หละคือความรักผูกพันที่มีต่อกันระหว่างพ่อแม่ลูก ได้ยินแม่ท่านหนึ่งว่า “ลูกจะดีหรือชั่ว แม่ก็ยังรักให้อภัยเสมอ”

เราเป็นลูกเคยคิดที่จะให้อภัยท่านบ้างไหม

อานุภาพแห่งความรักความผูกพันกัน จะเห็นได้ว่าพ่อแม่ตายจากเราโดยธรรมชาติ  เรายังคิดถึงอดีตความหลังเก่าเลย  มีทั้งเรื่องดีและไม่ดีให้ได้คิดถึงตลอด  ถ้าคนที่ฆ่าพ่อแม่ภาพแห่งความทรงจำที่ทำชั่วจะไม่ผุดขึ้นในดวงจิตใจคนทำชั่วบ้างหรือ ?

เมื่อจิตตก ความเศร้าเหงา ท้อแท้  เหนื่อยล้า คิดตอกย้ำตนเอง โทษตนเอง อย่างนั้นอย่างนี้สารพัดเรื่อง ทำให้ทุกข์ใจคิดมากปวดหัว หนักใจกังวลมืดมนหาทางออกไม่ได้ 

ขาดสติความรู้สึกตัว ไม่รู้เนื้อรู้ตัว ไม่ยับยั้งความคิด ตามอารมณ์มากเกินกว่าเหตุ จนเกิดความทุกข์ใจ หรือหนักใจนั่นเอง

ใครที่มีพ่อแม่ดีลูกดี ญาติมิตรสหายดี ยิ่งกว่าถูกรางวัลลอตเตอรี่ที่หนึ่ง เพราะคนดีไม่ก่อให้เกิดความเดือดร้อนใจให้ ยิ่งได้ใกล้ชิดรู้สึกอบอุ่นเย็นใจสบายใจ มีความสุขทั้งตนเองและคนอื่นด้วย

ชีวิตคือการมีลมหายใจเข้าออก  หน้าที่ของชีวิตทำให้ชีวิตยืดยาว  คุณค่าของชีวิตใช้ชีวิตด้วยความไม่ประมาท

เรารู้ชีวิตมันสั้นจุดจบของชีวิตคือ การหมดลมหายใจ

ถ้าคุณมีโอกาสที่จะวางแผนในการใช้ชีวิตก่อนจะตายทำอย่างไรบ้าง

หนึ่ง คุณมีความฝันเป็นของตนเองหรือยังและทำความฝันนั้นสำเร็จกี่อย่างแล้ว

สอง  คุณทำให้พ่อแม่ยิ้มทั้งน้ำตาได้หรือยัง และทำให้ภาคภูมิใจในตัวตนของเราได้หรือยัง  ก่อนที่เราจะไม่มีโอกาสได้พูดว่า รัก ขอบคุณ ขอโทษท่าน แม้แต่เรื่องค้างคาใจ อย่าให้ความอายมาปิดกั้นใจระหว่างเรากับพ่อแม่  ถ้ายังรีบเลยไม่รู้ว่าใครจะอยู่หรือไปก่อนกัน

สาม การใช้ชีวิตด้วยการให้คนอื่นมามากพอแล้วหรือจะให้อีกต่อไป แต่ก็อย่าลืมที่จะให้รางวัลชีวิตของตนเองบ้าง

สี่  เรามีตัวอย่างและวิธีการใช้ชีวิตอย่างมีเป้าหมายที่ชัดเจน ภาคภูมิใจกับงานที่ตนรักพร้อมด้วยคติธรรมประจำใจในการดำเนินชีวิตหรือยัง

ห้า  เราเคยแบ่งปันเวลาให้โอกาสชีวิตได้สัมผัสรสแห่งพระธรรมปฏิบัติธรรมเจริญสติบ้างหรือยัง ? และก่อนตายเราจะวางแผนก่อนที่จะตายทำอะไรบ้าง ถ้าชีวิตเรามีโอกาสเลือกได้ เราเลือกที่ทำอะไรก่อนตัวตายจากโลกนี้

สุดท้าย โลกกาลเวลาก็หมุนไปตามกฎของธรรมชาติ ยิ่งฝืนธรรมชาติ จะเอาชนะธรรมชาติก็ยิ่งเหนื่อยและเจ็บตัวในภายหลัง  ชีวิตเป็นของเรา มีสิทธิ์ที่จะเลือกเดินไปสู่เส้นทางแห่งความดีและความชั่วได้เท่ากัน มันอยู่ที่ใจมันจะฝักฝ่ายดีหรือชั่ว

ถ้าชีวิตมีโอกาสเลือกได้  ก็เลือกทำในสิ่งที่ใจต้องการทำจริงและไม่ผิดศีลธรรมและกฎหมายไม่เดือดร้อนตนและคนอื่น

อย่าให้มีคำว่าเสียดายจัง เสียดายเวลาที่เสียไป เสียดายโอกาสที่เข้ามาแล้วผ่านไป  เสียความรู้สึกเสียใจกับคนที่เรารักเคารพ ไม่มีโอกาสที่จะบอกรัก ขอบคุณ ขอโทษ หลังจากท่านลาจากเราไปเสียแล้ว

ขอโอกาสบอกทุกท่านว่า ขอบคุณ ที่ท่านได้อ่านบทความนี้  คิดว่าน่าจะเป็นประโยชน์แก่ท่านไม่มากก็น้อย

ขอขอบคุณ ภาพถ่ายและ ภาพวาด โดย  พระครูสมุห์สุพัฒน์   อนาลโย
ขอขอบคุณ ภาพถ่ายและ ภาพวาด โดย พระครูสมุห์สุพัฒน์ อนาลโย

จ๊อดส์

๘ มีนาคม พ.ศ.๒๕๖๓ (ค.ศ. ๒๐๒๐)

จาริกธรรมในอเมริกา (ตอนที่ ๒๕) พระครูสมุห์สุพัฒน์  อนาลโย ผู้เขียน
พระครูสมุห์สุพัฒน์ อนาลโย ผู้เขียน

จาริกธรรมในอเมริกา (ตอนที่ ๒๕) “ถ้าชีวิตมีโอกาสเลือกได้” โดย พระครูสมุห์สุพัฒน์ อนาลโย กลุ่มเพื่อชีวิตดีงาม

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here