จาริกธรรมในอเมริกา (ตอนที่ ๔๒) "เวลาเยียวยาใจ ในมุมเล็กๆ " โดย พระครูสมุห์สุพัฒน์  อนาลโย เรื่องและภาพ
จาริกธรรมในอเมริกา (ตอนที่ ๔๒) “เวลาเยียวยาใจ ในมุมเล็กๆ ” โดย พระครูสมุห์สุพัฒน์ อนาลโย เรื่องและภาพ

ธรรมลิขิต …

จาริกธรรมในอเมริกา

(ตอนที่ ๔๒)

เวลาเยียวยาใจ ในมุมเล็กๆ ของชีวิต

เรื่องและภาพ โดย พระครูสมุห์สุพัฒน์  อนาลโย

กลุ่มเพื่อชีวิตดีงาม สำนักงานส่งเสริมคุณธรรม จริยธรรม และความมั่นคงแห่งสถาบันชาติ พระศาสนา พระมหากษัตริย์ วัดสระเกศ
พระครูสมุห์สุพัฒน์  อนาลโย ผู้เขียน
พระครูสมุห์สุพัฒน์ อนาลโย ผู้เขียน

น้ำในสระหนองคลองบึงมีขึ้นและมีลง

ฟ้ามีเมฆปกคลุมมีครึ้มและใสแจ้ง

ต้นไม้ใบหญ้ามีสีเขียวชอุ่มและเหี่ยวแห้ง

บ้านเรือนเครื่องใช้ของเรามีใหม่และเก่า

ชีวิตคนเราก็มีขึ้นและลง

จิตใจมนุษย์ก็มีรุ่งและร่วงเสมอ

จาริกธรรมในอเมริกา (ตอนที่ ๔๒) "เวลาเยียวยาใจ ในมุมเล็กๆ " โดย พระครูสมุห์สุพัฒน์  อนาลโย เรื่องและภาพ
จาริกธรรมในอเมริกา (ตอนที่ ๔๒) “เวลาเยียวยาใจ ในมุมเล็กๆ ” โดย พระครูสมุห์สุพัฒน์ อนาลโย เรื่องและภาพ

นั่งอยู่ใต้ต้นไม้ต้นใหญ่ตอนเช้า ใจพาสงบ 

อีกด้านมุมหนึ่งหูกลับได้ยินเสียงดนตรีธรรมชาติที่แสดงให้ฟังนั้นคือ เสียงจิ้งหรีด เสียงนกร้อง ชักชวนใจพาให้สงบ ตั้งสติทำสมาธิปล่อยใจให้มีอิสรภาพอยู่กับตนเอง

นับว่าเป็นมุมเล็กๆ ของชีวิตที่หลายคนมองข้ามมันไป

คนส่วนหนึ่งกลับคาดหวังในสิ่งที่ใหญ่กว่าเกินกำลังสติปัญญาของตนก็หนีไม่พ้นความทุกข์ ความเศร้าโศกเสียใจ น้อยเนื้อต่ำใจ ร้องไห้และผิดหวัง อิจฉาริษยา ภายในจิตใจ โทษตนเอง หาทางออกไม่ได้ เพราะความโลภ โกรธ หลงมาบดบังจิตใจความคิดดึงยั้งไว้ไม่ให้หนีไปจากมัน

ชีวิตก็มีหลายแบบ หลากหลายรสชาติ เป็นสีสัน ทั้งสุขและทุกข์ ไม่สุขไม่ทุกข์ เฉยๆ หลงเล่นไปตามอารมณ์ที่มากระทบสัมผัสจิตใจเกิดความพอใจ พลอยยินดีไปด้วย เกิดความไม่พอใจก็พาลไปหาความเสียใจ 

ถ้าเราไม่ยินดี ไม่เสียใจกับเรื่องราวต่างๆ เราก็สามารถเฉยๆ ได้ ใจเราอยู่เหนืออารมณ์นั้นได้หรือปล่อยวางมันเป็น เราเคยฝึกฝนการปล่อยวางวางใจเป็น รู้กระบวนการการทำงานของมัน ก็เหมือนสิ่งไหนที่เราทำบ่อยๆ เห็นซ้ำๆ ก็นิ่งเฉยกับมันได้ เพียงเฝ้าดูการแสดงของมันไปเรื่อยๆ หรือเฝ้าดูความคิด ความรู้สึก อารมณ์ไปเรื่อยๆ

ยิ่งเฝ้าดูจะเห็นว่า มันไม่ค่อยออกมาแสดงให้ดู หรือมันออกมาก็จะหายไปอย่างรวดเร็ว เพราะสติมีกำลังกว่า สติที่มีกำลังจะสามารถเฝ้าดูอารมณ์ไหลเข้า ไหลออก ความคิดโผล่ขึ้นมา แล้วออกไปทางไหน ก็รู้ นี่ตัวสติ ต้องฝึกจึงจะเห็นอารมณ์

สติ จึงสำคัญมากในทุกกรณี

ชีวิตกับการทำงานต้องได้ใช้แรงกายก่อสร้าง ขีดเขียนพิมพ์ดีดคิดงาน ส่วนแรงใจทำด้วยความเติมใจให้มีความสุขในสิ่งที่ทำ และรักในสิ่งคิดทำ  ไม่ทำด้วยความรู้สึกถูกบังคับชี้มือสั่งอย่างเดียว ผู้ทำก็มีความอึดอัดใจ ไม่สบายใจ ก็ทำไปอย่างงั้นๆ ผลประสิทธิภาพของการงานก็ด้อยค่าลง

คนทำงานกับคนให้งานก็คงจะอยู่ด้วยกันไม่ได้นาน  เพราะจิตใจมันไม่ตรงต่อกัน ไม่มีใจให้กันแล้วสิ่งที่คาดหวังได้คือ มันต้องแยกทางกันเดิน

สิ่งที่ควรทำ ชีวิตกับการทำงานควรทำให้พอดีกับงานที่กำลังทำ คนทำงานกับคนให้งานต้องให้ความร่วมมือกัน ทำด้วยกันเห็นอกเห็นใจกันและกัน ร่วมสุขร่วมทุกข์  ฝ่าฟันปัญหาอุปสรรคไปด้วยกัน พึ่งพิงอาศัยกันแบ่งปันน้ำจิตน้ำใจต่อกัน ไม่เอาเปรียบกันไปได้รอดแน่นอน

จาริกธรรมในอเมริกา (ตอนที่ ๔๒) "เวลาเยียวยาใจ ในมุมเล็กๆ " โดย พระครูสมุห์สุพัฒน์  อนาลโย เรื่องและภาพ
จาริกธรรมในอเมริกา (ตอนที่ ๔๒) “เวลาเยียวยาใจ ในมุมเล็กๆ ” โดย พระครูสมุห์สุพัฒน์ อนาลโย เรื่องและภาพ

ปัญหาทุกปัญหาย่อมมีทางออกจะเร็วหรือช้า อยู่ที่เราหาทางออกเจอได้เร็วหรือช้า ก็เหมือนกับสายยางรดน้ำที่มันพันกันเกี่ยวยุ่งเหยิงพันกันนัวเนียกันไปหมด ดึงมันลากไปอย่างเดียว มันก็ไม่ไปด้วย เพราะมันไม่ออกจากกันทำอย่างนี้เสียแรงเปล่า

ถ้าเสียสละแรงเวลา เดินมาหาปมปัญหาต้นตอ ตั้งสติค่อยๆ คิด ตั้งใจแกะสายยางออกจากกันทีละปม ทีละชั้น  ในที่สุดก็แกะดึงออกจากันได้ก็สามารถใช้รดน้ำได้ปกติ ต้นไม้ที่รอน้ำได้น้ำเหมาะสมก็เจริญเติบได้

เฉกเช่น คนที่มีปัญหากับชีวิตตนเอง ก็ต้องมีสติรู้สึกตัว ยอมรับตนเองให้ได้ ตั้งสติคิดหาทางออกด้วยตนเองแล้ว  ไม่ได้ก็พึ่งพิงอาศัยปรึกษาเพื่อนหรือผู้ที่สามารถช่วยเหลือเราได้ 

เมื่อได้รู้วิธีการแก้ไขปัญหาแล้ว ก็ค่อยลงมือแก้ไขทีละปม  ทีละอย่างไปในที่สุดก็คลี่คลายปัญหานั้นได้ เหมือนดั่งเราแกะสายยางออกจากกันได้

เส้นทางที่เราเดินต้องแก้ไขปัญหาเสมอๆ ระหว่างทาง มันต้องมีอุปสรรคมาขัดขวางใจบ้าง ก็อดทนพิสูจน์จิตใจที่แน่วแน่ให้ไปถึงเส้นชัยชนะให้ได้

ความพยายามนำมาสู่ทางแห่งความสำเร็จ ทุกสิ่งทุกอย่างจะต้องใช้เวลามาเยียวยา จะมากหรือน้อยก็ต้องอาศัยเวลา เพราะเวลาเป็นเครื่องพิสูจน์คนว่าเป็นคนจริงหรือคนปลอม

เพียงแค่ขอเวลาให้เวลาตน เวลาก็ให้เวลาพิสูจน์การกระทำของตนเช่นเดียวกัน

พระครูสมุห์สุพัฒน์ อนาลโย ผู้เขียน
พระครูสมุห์สุพัฒน์ อนาลโย ผู้เขียน

มีเวลาไม่ใช้เวลาที่มี เวลาก็ลาจากหายไปตามกาลเวลา

เวลาคิด เวลาพูด บทสรุปมาอยู่ที่เวลาทำเสมอ

จ๊อด

๒๑ กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๖๓ (ค.ศ.๒๐๒๐)

จาริกธรรมในอเมริกา (ตอนที่ ๔๒) “เวลาเยียวยาใจ ในมุมเล็กๆ ” เรื่องและภาพ โดย พระครูสมุห์สุพัฒน์ อนาลโย กลุ่มเพื่อชีวิตดีงาม สำนักงานส่งเสริมคุณธรรม จริยธรรม และความมั่นคงแห่งสถาบันชาติ พระศาสนา พระมหากษัตริย์ วัดสระเกศ

ทิ้งคำตอบไว้

Please enter your comment!
Please enter your name here