
จาริกธรรมในอเมริกา ตอนที่ ๓๖
“ดอกบัวเกิดดับร่วงโรยไปตามธรรมชาติ”
โดย พระครูสมุห์สุพัฒน์ อนาลโย

วันนี้เป็นอีกครั้งในชีวิตที่ทำให้ใจหายไม่อยากเห็น ไม่อยากให้เกิดขึ้น แต่ก็ไม่สามารถหักห้ามกันได้มันเป็นเช่นนี้เอง
ฝนจะตกฟ้าจะร้อง พระอาทิตย์ขึ้นลงไปตามกาลเวลา คนจะแต่งงาน หญิงจะคลอดลูก คนหิวข้าวห้ามทานข้าว คนจะปัสสาวะอุจจาระห้ามได้อยาก ห้ามเกิด แก่ เจ็บ ตาย และพระจะสึก ห้ามไม่ได้เลย เพราะมันจะเป็นไปตามกฎของธรรมชาติ
ในพระพุทธศาสนามีนักบวชเพื่อที่จะมาขัดเกลากิเลส สู้กับมาร เพื่อให้ลดละเลิกความทุกข์ให้ลดน้อยถอยลงหรือดับหายไปเลย
บางท่านก็สู้กิเลสดับความทุกข์ทางใจให้จนกว่าถึงวันตายของชีวิต ครองเพศของบรรพชิตจนสิ้นลมหายใจ หรือเรียกว่า บวชถวายอกแด่พระพุทธศาสนา อบรมสั่งสอนตนจนความทุกข์น้อยลงแล้วค่อยอบรมสั่งสอนคนอื่นให้รู้ตามจริง พัฒนาตนและพัฒนาคนอื่น ทั้งด้านวัตถุและทางด้านจิตใจ ดำรงคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าไว้ให้ลูกหลานเรียนรู้สืบต่อไป
บางท่านก็สู้กิเลสไม่ได้ มีจิตใจน้อมนำไปทางโลกก็ไม่เสียหาย เพราะคนเราต่างจิตต่างใจเลือกเส้นทางเดินเอง ก็สามารถทำความดีได้ เป็นคนดีต่อสังคมและครอบครัวได้

อาตมาภาพได้เห็นครูบาอาจารย์ลาสิกขาไปเป็นฆราวาสก็ตกใจหาย ท่านก็ได้สั่งสมความเป็นสามเณรและพระมาเป็นระยะเวลา ๔๐ กว่าปี จู่ๆ มาวันหนึ่งบอกว่าจะสึก อ้าว ใจหายรับไม่ได้ในช่วงแรก มาทราบความต้องการทีหลังของท่านมันเป็นทางเลือกของท่านเอง
ก่อนกล่าวสึกนั้น สังเกตเห็นท่านก็คงทำใจลำบากมาก ใจหนึ่งก็เสียดายผ้าเหลืองที่ตนสะสมมา แต่อีกใจหนึ่งก็ตัดสินใจจะสละเพศบรรพชิตแล้ว ชีวิตต้องเลือกเอาอย่างใดอย่างหนึ่ง ต้องยอมรับในการตัดสินใจของตนได้ทุกสถานการณ์ในภายภาคหน้านี้
พอเห็นการลาสึกก็นึกย้อนมาหาตนเอง ครั้งที่เป็นสามเณรอายุครบรอบ ๒๐ ปีบริบูรณ์ สามารถบวชพระได้ถูกต้องตามพระวินัย ตอนนั้นไม่อยากสึกจากเพศสามเณร อยากบวชพระต่อเลย แต่คุณแม่ขอร้องให้สึกออกมาให้แม่หน่อย แม่อยากขลิบผมของลูกชาย ก็ต้องยอมลาสิกขาออกมานุ่งผ้าในชุดขาวอยู่เพียงวันหนึ่ง เพื่อให้แม่ขลิบผมก่อนบวชพระ
เวลาที่กล่าวคำลาสิกขาปลดผ้าเหลืองออก ใจมันรู้สึกเสียดายความเป็นสามเณรที่เราสละมารู้สึกสะอื้นในใจ อย่างไรก็ดีก็ได้ทำเพื่อพ่อแม่ตอบแทนบุญคุณของท่าน สิ่งที่ท่านทำร้องขอก็ไม่เสียหายอะไรเลย
ถ้าวันนั้นแม่ไม่ขอร้องให้สึก ก็ไม่มีเรื่องเล่ากล่าวความรู้สึกเขียนให้ท่านได้อ่านในวันนี้แน่เลย
การบวชสามเณรให้พ่อ บวชพระให้แม่ ก็ถือว่าลูกชายคนนี้ได้ทำหน้าที่ของลูกพระเพื่อตอบแทนบุญคุณพ่อแม่ที่ท่านได้เสียสละเรามาบวชแล้ว ต่อไปจะทำหน้าที่ของลูกพระจะไม่ทำให้ความเสียสละของท่านต้องผิดหวังจะทำให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้

อยู่ข้างวัดจะมีสระบัวสระหนึ่งมีดอกบัวเกิดขึ้นรับแสงแดดตอนเช้าสวยงาม มีดอกน้อยใหญ่เคียงคู่กันในสระน้ำดูแล้วสวยงามสบายตาคนดูผ่านไปมา
เมื่อมาเปรียบเทียบกับชีวิตพระเราก็ดูจะเหมือนดอกบัวในสระมีการเกิดดับร่วงโรยไปตามธรรมชาติ ดอกไหนแข็งแรงก็อยู่รอดปลอดภัยไว้ให้ผู้คนชื่นชมดูความสวยงาม ดอกไหนที่ถูกแมลงหนอนเจาะชอนไชก็ไม่มีโอกาสที่ให้ผู้คนชื่นชม เชยชมในความงดงามของดอกบัวนั้น
ท่านที่ดำรงตนอยู่ในพระคำสอนของพระพุทธเจ้าครองเพศบรรพชิตก็มีโอกาสที่จะได้ลดละเลิกความทุกข์ใจภายในใจได้มากกว่าการครองเพศฆราวาส เพราะฆราวาสมีกิจธุระมากมายรอบตัวผูกมัดไว้
อย่างไรก็ดี พระท่านก็มีกิจธุระแบบของท่าน ฆราวาสก็มีกิจธุระแบบของโยม แต่มีภาระหน้าที่กิจจะต้องทำเรื่องภายในของจิตใจให้ลดละเลิกความโลภ โกรธ หลง และละความทุกข์ใจที่เหมือนกัน

ใครทำได้เยอะกว่าคนนั้นก็ได้เปรียบ ความโลภ โกรธ หลง ไม่เลือกใครทั้งนั้นทุกคนมีสิทธิเท่าเทียมกัน อยู่ที่ว่าใครจะลดละเลิกได้ก่อนกัน

บาปบุญคุณโทษเป็นของสากล อยู่ที่ใครคนนั้นจะเข้าไปครอบครองมาเป็นของตนเอง
ความโลภ โกรธ หลง เป็นของสาธารณะ อยู่ที่ใครคนนั้นจะยึดมั่นถือมั่นว่าเป็นของตนเอง
สติ สมาธิ ปัญญา เป็นของธรรมชาติมีอยู่แล้ว อยู่ที่ใครคนนั้นจะดำรงตนอยู่ในองค์ธรรมนั้นๆ
สุดท้าย เราคือผู้เลือกเดินเส้นทางนั้นเอง รับรู้สัมผัสเอง เข้าใจเอง
จ๊อด
๘ มิถุนายน ๒๕๖๓

จาริกธรรมในอเมริกา (ตอนที่ ๓๖) “ดอกบัวเกิดดับร่วงโรยไปตามธรรมชาติ” เรื่องและภาพ โดย พระครูสมุห์สุพัฒน์ อนาลโย