๑๓ ตุลา ๒๕๖๔
รำลึกถึงวันที่พ่อจากไป…
วิถีแห่งการให้ คือ หัวใจของการบำเพ็ญบารมี
วันสำคัญ แห่งการสวรรคตของพระบาทสมเด็จพระบรมชนกาธิเบศร มหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร วันที่ ๑๓ ตุลาคม พ.ศ.๒๕๕๙ ทรงจากไปแต่เพียงพระสรีระ หากพระราชปฏิปทา และพระราชวิถีการใช้ชีวิตของพระองค์ท่าน ล้นเกล้า รัชกาลที่ ๙ จักเป็นประวัติศาสตร์ของคนรุ่นเก่า สืบเนื่องมาจนถึงคนรุ่นใหม่ ให้เห็นความสัมพันธ์ของ ชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ และการตามรอยธรรมพระองค์ท่าน จากการที่ทรงเป็นพุทธมามกะอย่างเข้มข้น เพื่อรักษาแผ่นดินไทยให้ดำรงอยู่ นั้นลึกซึ้งเพียงใด
วัฒนธรรม คือ ร่องรอยที่พระองค์ฝากไว้ให้กับพสกนิกรของพระองค์ทุกเชื้อชาติ ศาสนา และทุกเผ่าพันธุ์ ให้ดำรงชีวิตอย่างเป็นปกติสุขในแผ่นดินแห่งธรรมนี้ ด้วยการเชื่อมร้อยทุกส่วนไว้ในวิถีชีวิตอันมีพระพุทธศาสนายึดโยงไว้ตรงกลางระหว่างชาวบ้านกับพระมหากษัตริย์อันงดงาม ตั้งแต่ยามเช้า จนเข้านอน
คือตั้งแต่ ตื่นมา สวดมนต์ทำวัตรเช้า ทำอาหาร และใส่บาตร ทำบุญ วิถีชีวิตแห่งการให้ คือความยิ่งใหญ่ที่ทำให้เรารอดปลอดภัยมาจนถึงทุกวันนี้ ข้าวปลาอาหารที่ใส่บาตรพระสงฆ์ ทุกคำข้าว คือ การร้อยดวงใจไทยให้เป็นหนึ่งเดียว เพราะถ้าคนในชาติแตกกันเมื่อไร ก็ไม่มีชาติ ไม่มีพระพุทธศาสนา แล้วเราจะอยู่กันอย่างไร
อาจารย์สมพร เทพสิทธา ก็มีปฏิปทาในการตามรอยในหลวงรัชกาลที่ ๙ มาโดยตลอด จนลมหายใจสุดท้าย ที่ท่านตั้งจิตคืนสู่ธรรมชาติ ละสังขารไป ในวันที่ ๑๓ ตุลาคม พ.ศ.๒๕๖๓
admin เพจ สมพร เทพสิทธา จึงขอน้อมนำปฏิปทาจากพระองค์ท่าน ในการทรงผนวช มาเป็นพละ เป็นปัจจัยให้เราได้น้อมรำลึกถึงพระองค์ท่าน ที่ทรงเป็นดั่งดวงตะวันแห่งสันติในใจของพสกนิกรไทยทั่วโลก