ลมหายใจของชีวิต ชีวิตของลมหายใจ : พระครูใบฎีกามงคล วชิรปัญโญ เรื่อง ปัญญวชิรา ภาพ
เรียงถ้อย ร้อยธรรม
ลมหายใจของชีวิต ชีวิตของลมหายใจ
โดย พระครูใบฎีกามงคล วชิรปัญโญ เรื่อง ปัญญวชิรา ภาพ
ลมหายใจของชีวิต ชีวิตของลมหายใจ
๏ หนึ่งชีวิตชีวา คุณว่ายาวนานแค่ไหน
ไหนลองสูดหายใจ เข้าไปให้สุดใจลึก
๏ แล้วกลั้นไม่ออกมา ดูแววตาความรู้สึก
นับเนื่องเป็นเครื่องตรึก นึกถึงลมหายใจออก
๏ งั้นหายใจออกพลัน ออกแล้วกลั้นตามคำบอก
เอาลมสู่ข้างนอก แล้วไม่กรอกกลับเข้าไป
๏ ย่อมอึดอัดขัดเคือง ถือเป็นเรื่องเป็นราวใหญ่
หายใจเข้าไม่ออกไป ...
“ไม่ตาย ไม่เลิกทำความดี” พระครูประโชติรัตนานุรักษ์ที่ข้าพเจ้ารู้จัก (๒) โดย พระมหาอภิชาติ ธมฺมาภินนฺโท
จาริกบ้าน จารึกธรรม (หน้าพระไตรสรณคมน์ นสพ.คมชัดลึก วันพฤหัสบดีที่ ๒๑ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๒)
โดย พระมหาอภิชาติ ธมฺมาภินนฺโท วัดทองนพคุณ คลองสาน กรุงเทพฯ
เรียนรู้ปฏิปทาพระสุปฏิปันโนผู้เดินตามรอยองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ...
“ไม่ตาย ไม่เลิกทำความดี”
พระครูประโชติรัตนานุรักษ์ที่ข้าพเจ้ารู้จัก (๒)
จาริกบ้านจารึกธรรม
โดย พระมหาอภิชาติ ธมฺมาภินนฺโท วัดทองนพคุณ คลองสาน กรุงเทพฯ
ผู้เขียนได้พูดคุยกับ พระครูปลัดสุพัน สุวณฺโณ...
เปรียบเทียบเพื่อทบทวน ไม่ใช่เพื่อทับถม โดย พระมหาประสิทธิ์ ญาณปฺปทีโป
“การสอนเด็ก...ไม่ใช่แค่ให้เขารู้อะไร แต่ให้เขารู้วิธีคิด เพราะถ้ามีวิธีคิดที่ดีแล้วจะนำไปสู่การแสวงหาความรู้ได้ด้วยตนเอง”
มีลาอยู่ตัวหนึ่ง มันเล็มหญ้าอยู่ที่ทุ่งอันเขียวขจีกว้างใหญ่ในช่วงปลายฝนต้นหนาว ทำให้เช้าๆ หมอกเม็ดหนาค้างอยู่บนยอดหญ้าสะท้อนกับแสงแดดเป็นประกายดุจเพชรเม็ดงาม กระจายทั่วทุ่ง เสียงจิ้งหรีดดังระงมไปทั่วทุ่ง สร้างความบันเทิงใจให้กับลาตัวนั้นมาก ความหลงใหลในเสียงของจิ้งหรีดทำให้ลาตัดสินใจเดินไปถามว่า
“เจ้าจิ้งหรีดน้อย เสียงเจ้าดีเหลือเกิน เจ้าทำยังไงถึงได้เสียงดีขนาดนี้?”
จิ้งหรีดน้อยร้องตอบไปว่า “ข้าตื่นแต่เช้ากินน้ำค้างทุกวัน”
ฟังเพียงเท่านี้เจ้าลาตัวนั้นมันก็เลิกกินหญ้า ตื่นเช้ามาก็เลียกินแต่น้ำค้าง ด้วยหวังว่าสักวันมันจะมีเสียงที่ดีเหมือนจิ้งหรีด
ไม่นานลาตัวนั้นก็ตาย เพราะร่างกายผอมโซขาดใจตายในที่สุด
ผู้เขียนเล่าเรื่องนี้ให้เด็กๆ ฟัง ก่อนจะถามว่าเรื่องนี้สอนให้รู้ว่าอะไร
เด็กๆ หลายคนบอกว่า “ลาโง่ไม่ดูตัวเอง”
มีเด็กคนหนึ่งบอกว่า “ลาไม่ได้โง่แค่ค้นหาตัวเองไม่เจอ เลยมัวแต่เลียนแบบคนอื่น จึงไม่ประสบความสำเร็จ”
ฟังแล้วก็ได้แต่แย้มน้อยๆ เพราะไม่กี่ครั้งที่เล่าไปแล้วจะมีคนค้นพบรหัสที่ซ่อนอยู่ในเรื่องเล่า เพราะการสอนเด็กยุคนี้ การอธิบายให้ฟังไม่ค่อยได้ผลเพราะเขาหาอ่านได้จากอินเทอร์เน็ต แต่การกระตุ้นด้วยคำถามหรือเรื่องเล่าเพื่อชวนคิด และขบประเด็นบางอย่าง จะสร้างกระบวนการเรียนรู้ได้ดีกว่า เพราะบางครั้งเราไม่ใช่แค่ให้เขารู้อะไร แต่อยากให้เขารู้วิธีคิดมากกว่า เพราะถ้ามีวิธีคิดที่ดีแล้วจะนำไปสู่การแสวงหาความรู้ได้ด้วยตนเอง
จากเรื่องลากับจิ้งหรีด เราช่วยกันสรุปประเด็นว่า...
“ต้นแบบของพระผู้สร้าง… ”พระครูประโชติรัตนานุรักษ์ที่ข้าพเจ้ารู้จัก(๓) โดย พระมหาอภิชาติ ธมฺมาภินนฺโท
คอลัมน์ จาริกบ้าน จารึกธรรม (หน้าพระไตรสรณคมน์ นสพ.คมชัดลึก วันพฤหัสบดีที่ ๒๘ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๒
โดยพระมหาอภิชาติ ธมฺมาภินนฺโท วัดทองนพคุณ คลองสาน กรุงเทพฯ
“ต้นแบบของพระผู้สร้าง... ผู้สืบทอดอายุพระพุทธศาสนา”
พระครูประโชติรัตนานุรักษ์ที่ข้าพเจ้ารู้จัก ๓
โดย พระมหาอภิชาติ ธมฺมาภินนฺโท
วัดทองนพคุณ คลองสาน กรุงเทพฯ
ผู้เขียนได้พูดคุยกับ พระครูพิพัฒน์เมธากร ในฐานะที่เป็นกัลยาณมิตรของอาจารย์พระครูประโชติรัตนานุรักษ์ อดีตเจ้าอาวาสวัดรัตนานุภาพ อดีตเจ้าคณะอำเภอสุไหงปาดี...