Language tent : เข้าค่ายอักษรา

พระครูใบฎีกามงคล วชิรปญฺโญ ผู้เขียน "เขียนไว้เป็นอนุสรณ์ ในวันที่ยากจะก้าวผ่าน แต่มีปณิธานของอาจารย์ส่องทาง " โดย พระครูใบฎีกามงคล วชิรปญฺโญ หนึ่งปีกันอีกสามเดือนผ่านไป...

เวลาโพล้เพล้ผ่านไป ยังมีนกน้อยบางตัวบินกลับรังช้ากว่าเพื่อน เพราะมัวแต่โอ้เอ้ ลังเล สงสัยไปหมด พอนึกขึ้นได้ก็ค่ำเสียแล้ว... (มันบ่นพึมพัมๆ ว่า เร็วจังๆๆ ) เมื่อมันบินผ่านมายังบ้านหนึ่ง

กล้วยต้มกลางพายุ โดยหมอนไม้          ในวันเลือกตั้งที่ผ่านมา ผู้เขียนออกไปทำหน้าที่พลเมืองแต่เช้าที่สวนสาธารณะใกล้บ้าน หลังแปดโมงเล็กน้อย ก็เป็นที่น่ายินดีว่า มีผู้มาใช้สิทธิ์เลือกตั้งจนต้องต่อคิวกันแล้ว ใช้เวลาไม่นานนักก็กลับบ้าน  เพราะทำตามขั้นตอนทุกอย่าง ตั้งแต่การตรวจดูสิทธิ์ของตนก่อนหน้า และดูหมายเลขที่จะไปใช้สิทธิ์เรียบร้อยเพื่อให้ทุกอย่างดำเนินไปอย่างรวดเร็วไม่รบกวนเวลาของคนที่ต่อแถวมาติดๆ จะว่าไปการเลือกตั้งครั้งนี้ ถ้าเราไม่หวังผล ก็ได้เรียนรู้อะไรมากทีเดียว อย่างน้อยก็เรื่อง “สิทธิพื้นฐาน” ที่ทุกคนมีเสมอกัน            การศึกษานโยบายพรรคให้ละเอียดด้วยตนเอง จะนำไปสู่การเลือกพรรคและสมาชิกพรรคได้อย่างที่สามารถเป็นตัวแทนให้เราได้ แม้ว่า เขาคนนั้น หรือ พรรคนั้น อาจไม่ได้รับคะแนนเสียงมากพอที่จะจัดตั้งรัฐบาล หรือ แม้แต้เสียงที่เราเลือกให้ไปก็อาจไม่พอที่จะเป็นหนึ่งในส.ส.ที่จะเข้าไปทำงานในสภาด้วยซ้ำ แต่นั่น ก็คือ การเรียนรู้ที่จะใช้สิทธิ์ของตนอย่างชอบธรรม จะเรียกว่าการใช้สิทธิ์นี้เป็นจุดเริ่มต้นของการใช้ชีวิตอย่างเป็นผู้เลือกก็ย่อมได้ และเป็นการเรียนรู้สำคัญในการ “เลือก”...