Empty Spaces Travel การเดินทางแห่งความว่าง

บทความพิเศษ ตอนที่ ๑๓ "ศาลจะอำนวยความยุติธรรมให้กับคณะสงฆ์ได้อย่างไร หากไม่เข้าใจบริบทการทำงานขององค์กรสงฆ์ ? "โดย พระใบฎีกาคทาวุธ คเวสกธมฺโม

Central Park เซ็นทรัลพาร์ค ได้ชื่อว่าเป็นปอดของมหานครนิวยอร์ก เป็นสวนสาธารณะขนาดใหญ่มากโดยมีเนื้อที่ประมาณ ๒,๑๓๓ ไร่ สามารถเดินได้ทั้งวัน และในบางพื้นที่ของสวนสาธารณะเป็นป่าที่มีต้นไม้ใหญ่มากมาย ให้ความรู้สึกเหมือนไม่ได้อยู่ใจกลางเมืองที่เต็มไปด้วยความวุ่นวาย พลุกพล่าน ซึ่งในแต่ละเขตที่ไม่ไกลกันมากของมหานครแห่งนี้ก็จะมีสวนสาธารณะขนาดใหญ่เช่นกัน ไม่ว่าจะเป็นที่ Brooklyn หรือ Queensฯลฯ ที่ผู้คนสามารถหลบหนีความวุ่นวายหามุมสงบส่วนตัวหรือเพื่อออกกำลังกาย พักผ่อนได้เป็นอย่างดี หลายคนกล่าวว่า มหานครแห่งนี้ไม่เคยหลับ คงหมายถึง แสงสีจากไฟฟ้าที่เปิดอยู่ตลอดทั้งวัน ทั้งคืน โดยเฉพาะที่ไทม์สแควร์ (Times Square) ความพลุกพล่าน จอแจจะมีให้เห็นเกือบทั้งวัน บางครั้งเดินไหลกันไปเหมือนสายน้ำแห่งมวลชน "โลกไม่รอด เราจะรอดได้อย่างไร"

นับตั้งแต่บวชเข้ามาได้เรียนศึกษาธรรมมาถึงปัจจุบันก็ได้เจอปัญหาอุปสรรคมากมายที่ถูกใจบ้างขัดเคืองใจบ้าง​ ได้ยิ้มได้หัวเราะร้องไห้มาแล้วบ้าง​  ร่วมสุขร่วมทุกข์กับกลุ่มเพื่ิอชีวิตดีงาม​ ที่ช่วยกันทำงานเผยแผ่พระพุทธศาสนาขึ้นเหนือล่องใต้ ตะวันออก ตะวันตก ​ไปด้วยกันฉันพี่น้อง​ ทำงานเพื่อสังคมตอบแทนบุญคุณคุณข้าวปลาอาหารของญาติโยมมาโดยตลอด เราทำงานเพื่องาน​ สร้างคนพัฒนาตนเอง​  บางคนอยากจะถามว่าไปอบรมพุทธบุตรเหนื่อยไหม... เหนื่อยอยู่เป็นธรรมดาของคนที่ทำงาน​ ที่เหนื่อยกายพักผ่อนสักกายก็หายเหนื่อยสู้งานไป​ได้ สิ่งที่ได้จากการอบรมเด็กคือความสุขใจ​ เพียงแค่ได้เห็นรอยยิ้มอันบริสุทธิ์ใจและเสียงหัวเราะของเด็กก็มีความสุขใจหายเหนื่อยแล้ว​ สิ่งที่สำคัญเวลาที่อบรมเด็กระยะเวลาอันสั้นน้อยเดียวนั้น จากการสังเกตได้พูดคุยกัน​ บางคนถึงกลับได้สำนึกถึงบุญของพ่อแม่​ คุณครู​ และเพื่อน​ ได้กล่าวขอบคุณและขอโทษที่เคยพลาดพลั้งไป​  ดังสุภาษิตว่า​ "สี่เท้ายังพลาด​ นักปราชญ์ยังรู้พลั้ง" 

จาริกธรรมสกอตแลนด์ตอนที่ ๑๑ เพื่อน้อมรำลึก ๖ ปี มรณกาล สมเด็จพระพุฒาจารย์ (เกี่ยว อุปเสณมหาเถระ ป.ธ.๙), อดีตประธานคณะผู้ปฏิบัติหน้าที่สมเด็จพระสังฆราช, อดีตประธานกรรมการมหาเถรสมาคม, อดีตเจ้าคณะใหญ่หนตะวันออก, อดีตประธานสำนักงานกำกับดูและพระธรรมทูตไปต่างประเทศ รูปแรก และอดีตเจ้าอาวาสวัดสระเกศ ราชวรมหาวิหาร วันที่ ๑๐ สิงหาคม พุทธศักราช ๒๕๖๒ ในฐานะที่เจ้าประคุณสมเด็จฯ เป็นผู้วางรากฐานการเผยแผ่พระพุทธศาสนาในประเทศไทย และเป็นคณะสงฆ์ไทยคณะแรกที่ได้จาริกธรรมมาในดินแดนยุโรปอย่างเป็นทางการ จนส่งผลให้การทำงานเผยแผ่พระพุทธศาสนาทั้งในและต่างประเทศมีความมั่นคงเป็นปึกแผ่นมาจนถึงทุกวันนี้อย่างที่คณะสงฆ์ไทยปฏิเสธไม่ได้เลย ...

เวลาโพล้เพล้ผ่านไป ยังมีนกน้อยบางตัวบินกลับรังช้ากว่าเพื่อน เพราะมัวแต่โอ้เอ้ ลังเล สงสัยไปหมด พอนึกขึ้นได้ก็ค่ำเสียแล้ว... (มันบ่นพึมพัมๆ ว่า เร็วจังๆๆ ) เมื่อมันบินผ่านมายังบ้านหนึ่ง

มโนปณิธาน พระราชกิจจาภรณ์ (เทอด ญาณวชิโร ) ได้รับการตีพิมพ์มาแล้วสองครั้ง ครั้งแรกในนิตยสาร เนชั่นสุดสัปดาห์ ปีที่ ๒๕ ฉบับที่ ๑๓๐๐ วันที่ ๒๘ เมษายน พ.ศ.๒๕๖๐ คอลัมน์ ธรรมวิจัย ในครั้งนั้น คือ ตอนที่ ๒ ความฝันในวัยเยาว์

เรียงถ้อย ร้อยธรรม โดย พระครูใบฎีกามงคล วชิรปัญโญ เรื่อง  ปัญญวชิรา ภาพ สละใบ ให้ดอกงาม โดย พระครูใบฎีกามงคล วชิรปัญโญ เรื่อง ปัญญวชิรา ภาพ สละใบ ให้ดอกงาม

สิ่งมีค่าในเวลาที่สูญเสีย โดย พระพิทยา ฐานิสสโร อาสนวิหารนอเทรอดามอายุกว่า ๘๕๐ ปีเป็นสถานที่สำคัญแห่งหนึ่ง ณ กรุงปารีส ประเทศฝรั่งเศส เหตุการณ์ไฟไหม้ที่เกิดขึ้นในวันที่ ๑๕ เมษายน พ.ศ.๒๕๖๒ ที่ผ่านมาในเวลาใกล้เคียงกับ "มัสยิดอัล-อักซอ" (Al-Aqsa) ในกรุงเยรูซาเล็ม เมืองหลวงของอิสราเอล ซึ่งเป็นหนึ่งในสามมัสยิดสำคัญของชาวมุสลิมทั่วโลกโดยมีความเก่าแก่ถึง ๒,๐๐๐ ปี สร้างความเสียหายกับโบราณสถานแห่งนี้เช่นเดียวกัน แม้อาจในระดับที่น้อยกว่าไฟไหม้ที่อาสนวิหารนอเทรอดาม หรือแม้แต่ไฟไหม้ป่าครั้งใหญ่หลายต่อหลายครั้งที่รัฐแคลิฟอร์เนีย สหรัฐอเมริกา และล่าสุดไฟไหม้ป่าทางภาคเหนือ ภาคอีสานของประเทศไทยที่สร้างความเดือดร้อนให้กับผู้คนที่อาศัยอยู่บริเวณนั้น จะเรียกว่าที่ไหนน้อยกว่า หรือมากกว่าคงไม่ได้ ความสูญเสีย แม้น้อยใหญ่ก็คือ ความสูญเสียนั่นเอง

“จิตตภาวนา” รักษาชีวิต        บทความที่ท่านกำลังอ่านอยู่นี้ เขียนออกจากกายกับใจของผู้เขียน อารมณ์ของผู้เขียนก็ประหนึ่งว่ากำลังนั่งสอนกรรมฐานอยู่  อารมณ์ของผู้อ่านก็จะเป็นในอารมณ์ผู้เรียนกรรมฐานที่เรียกว่า  “จิตตานุปัสสนา” หรือ การ“ดูจิตในจิต” ไปตลอดตั้งแต่ต้นจนจบ ยิ่งดูจิตจนเห็นสภาวะของจิตปัจจุบันได้ตรงตามความจริงเท่าไหร่ สภาพจิตก็พัฒนาไปสู่ความผ่องใส ฉะนั้น ตัวหนังสือที่บอกเรื่องราวทั้งหมดก็เป็นเพียงเครื่องมือเจาะสภาวธรรมของผู้อ่านเท่านั้นการอ่านหนังสือก็เสมือนกำลังฝึกกรรมฐานให้ตัวเอง เพราะผู้เขียนเขียนขึ้นจากอารมณ์กรรมฐานล้วนๆ ด้วยการใช้จิตตัวรู้ดูสภาพจิตของตัวเอง ให้มองเห็นกิริยา และสภาวธรรมของจิตตัวเองที่ยังอาจไม่เคยสังเกตได้ด้วยตัวเองมาก่อน เพราะจิตตัวรู้กิริยาของจิต ก็คือตัวปัญญา ฝึกดูจิตในจิตก็ฝึกเพิ่มพลังสติ  เพราะรู้อะไรไม่สู้รู้ใจตัวเอง ชนะอะไรก็ไม่น่าภูมิใจเท่ากับเอาชนะใจตนเอง 

ติดตามการกลับไปปลูกป่า ปลูกต้นไม้ ที่วัดบ้านเกิด วัดวรกิจพัฒนาราม อำเภอเต่างอย จังหวัดสกลนคร กับ พระมหาอภิชาติ ธมฺมาภินนฺโท ป่าคือชีวิต ต้นไม้คือลมหายใจ โดย พระมหาอภิชาติ ธมฺมาภินนฺโท