“เพราะความทุกข์เป็นสิ่งที่ทุกคนอยากหลีกเลี่ยง แต่เมื่อหนีมันไม่พ้น จะดีกว่าไหมหากเรายิ้มรับมัน และใคร่ครวญว่าจะรับมือกับมันอย่างไรเพื่อให้เกิดผลเสียน้อยที่สุด หรือดีกว่านั้นก็คือหาประโยชน์จากมันเท่าที่จะทำได้ ”
พระอาจารย์ไพศาล วิสาโล เขียนไว้ในหนังสือ ยิ้มรับกับความทุกข์
ข้าพเจ้ายิ้มไม่ออก เวลาเจอความทุกข์ ความหมายของท่านที่ว่า ให้ยิ้มรับกับความทุกข์ ข้าพเจ้าจึงตีความว่า ท่านคงหมายถึงให้เผชิญกับมัน มั๊ง …
ก็เลยกราบเรียนถามท่านว่า ทำไมทำความดีแล้วจึงทุกข์
ท่านก็บอกว่า เพราะเรายึดความดีนั้นเป็นของเรา ละซี …
แน่นอนว่า !
การความดีย่อมมีอุปสรรคเป็นธรรมดา
“ใจดีสู้เสือ” เป็นสำนวนที่คนไทยแต่ก่อนคุ้นเคยดี มีความหมายว่าเมื่อเจอภัยอันตรายควรครองสติให้ดี อย่าตื่นตระหนกตกใจ หาไม่แล้วอาจพลาดท่าเสียทีถึงแก่ชีวิตได้ อันที่จริงมิใช่แต่ภัยอันตรายเท่านั้นที่เราควรรักษาใจให้ดีเมื่อเผชิญหน้ากับมัน แม้กระทั่งปัญหา
อุปสรรค และเหตุร้ายทั้งหลาย ซึ่งเรียกรวมๆ ว่า ความทุกข์ เมื่อมันเกิดขึ้นกับเราแล้ว ก็ควร
ที่เราจะทำ “ใจดี” เอาไว้ ไม่ควรตีโพยตีพาย ตีอกชกหัว หรือโศกเศร้าคร่ำครวญ เพราะ
นอกจากไม่ช่วยให้อะไรดีขึ้นแล้ว กลับทำให้เราเป็นทุกข์มากขึ้น
ความทุกข์เป็นสิ่งที่ทุกคนอยากหลีกเลี่ยง แต่เมื่อหนีมันไม่พ้น จะดีกว่าไหมหากเรายิ้มรับมัน และใคร่ครวญว่าจะรับมือกับมันอย่างไรเพื่อให้เกิดผลเสียน้อยที่สุด หรือดีกว่านั้นก็คือหาประโยชน์จากมันเท่าที่จะทำได้
จะว่าไปแล้วปัญหา อุปสรรคและเหตุร้ายทั้งหลาย ล้วนมีประโยชน์หากเรารู้จักมอง แม้กระทั่งความเจ็บป่วยและความตาย ก็ไม่พ้นจากความจริงข้อนี้ อย่างน้อย ๆ หากวางใจถูก ยิ้มรับมันเสมือนมิตร มันก็จะกลายเป็นมิตรกับเราได้
อย่างเช่น เด็กชายวัย ๙ ขวบป่วยด้วยโรคมะเร็งเม็ดเลือดขาว นอนซมที่บ้านเป็นเวลานานหลายเดือน เมื่อเข้าสู่ระยะท้าย อาการก็ทรุดหนัก สัญญาณชีพทุกชนิดลดต่ำลงถึงขั้นวิกฤติ ความรู้สึกตัวเหลือน้อยมาก แต่เด็กน้อยไม่ยอมสิ้นลม หมอรู้สึกแปลกใจมาก สิ่งหนึ่งที่หมอสังเกตเห็นคือ ที่หัวเตียงและข้างฝามีภาพวาดของเด็กติดอยู่หลายภาพ ทุกภาพมีลักษณะคล้ายกันคือเป็นภาพพ่อ แม่ และลูกอยู่ด้วยกัน หมอเอะใจ จึงถามแม่เด็กว่า พ่อเด็กอยู่ไหน ก็ได้คำตอบว่า เลิกกันนานแล้ว หมอจึงแนะนำให้เธอติดต่อสามีให้มาเยี่ยมลูก ทีแรกเธอบ่ายเบี่ยง เพราะไม่อยากเห็นหน้าสามี แต่เมื่อหมอขอร้อง เธอจึงยอมทำตาม
ทันทีที่รู้ว่าพ่อมาเยี่ยมอยู่ข้างเตียง เด็กน้อยลืมตาขึ้น แล้วจับมือพ่อมาวางไว้ที่หน้าอกของตน จากนั้นก็จับมือแม่มาวางไว้ใกล้ๆ กัน ใบหน้าของเด็กมีรอยยิ้มน้อยๆ อาการกระสับกระส่ายเลือนหายไป ไม่นานเด็กน้อยก็จากไปอย่างสงบ
เด็กน้อยจากไปอย่างสงบเพราะในที่สุดก็ได้รับสิ่งที่ต้องการ นั่นคือความรักของพ่อ ใน
ส่วนลึกของเขานั้นปรารถนาครอบครัวที่อบอุ่นจวบจนวาระสุดท้าย เด็กน้อยก็ยังโหยหาและ
พยายามไขว่คว้าสิ่งนั้น จึงต่อสู้ขัดขืนกับความตาย จนกระทั่งจิตใจได้รับการเติมเต็ม จึงพร้อมจากโลกนี้ไป
หน้าธรรมวิจัย นสพ.คมชัดลึก
วันอังคารที่ ๔ มิถุนายน พ.ศ.๒๕๖๒
เครือข่ายพุทธิกา ขอเชิญชวนร่วมทำบุญ บริจาคสมทบพิมพ์หนังสือธรรมะดีๆ เรียบเรียงโดย พระไพศาล วิสาโล ซึ่งขณะนี้ได้จัดพิมพ์หนังสือเรื่อง ยิ้มรับความทุกข์ เสร็จเรียบร้อยและได้ดำเนินการจัดส่งหนังสือไปตามโรงพยาบาลและสถานที่ต่าง ๆ บางส่วนแล้ว หากท่านใดสนใจร่วมกิจกรรมนี้ สามารถติดต่อได้ที่เครือข่ายพุทธิกา 098-9063488,081-6587241 ID line : 0989063488 หรือแนะนำสถานที่ให้จัดส่งเพิ่มเติมมาได้เช่นกัน
