จาริกธรรมในอเมริกา ตอนที่ ๓๓
“อดทนทุกข์กลับชนะใจคน”
โดย พระครูสมุห์สุพัฒน์ อนาลโย
กลุ่มเพื่อชีวิตดีงาม
สำนักงานส่งเสริมคุณธรรม จริยธรรม และความมั่นคง
แห่งสถาบันชาติ พระศาสนา พระมหากษัตริย์ วัดสระเกศ
ขันติ ปรมัง ตโปตีติกขา
“ความอดทนเป็นตบะอย่างยิ่ง”
ความอดทน อดกลั้น หยุดยับยั้งใจ ให้ฝ่าฟันอุปสรรคปัญหาเรื่องราวที่มาขัดขวางเราไม่สมหวังตามความปรารถนา หรือสิ่งที่จะมาชักชวนจิตใจให้ตกไปสู่ที่ทางชั่ว และเรื่องทำให้แตกแยกสามัคคีกัน หักล้างบาดหมางใจกันอันเป็นเหตุให้เกิดความคับแค้นใจ ไม่สบายใจทุกข์ใจ หน้าปึ่งชา ขาดความปกติผ่องใส
โดยเฉพาะเรื่องรักๆ ผัวเมีย ความไม่เคารพในความซื่อสัตย์ของความรักของตนเอง ปล่อยให้ความอยากความต้องการทางอารมณ์มาบดบังความรัก ความซื่อสัตย์ ความจริงใจ ความไว้ใจกัน ไม่นอกใจกัน
ความรักนี้ก็ตกเป็นจำเลยของอยากความโลภทางอารมณ์อยากได้ของคนอื่นมาครอบครองเป็นของตนทั้งที่ตนก็มีอยู่แล้ว
ครั้งนี้ได้คุยสนทนาธรรมกับญาติโยมทั่วไปเรื่อยๆ มีเรื่องหนึ่งที่มาสะกิดใจ คือ เรื่องเจ้าชู้ ความไม่รู้จักพอ ความหลงใหลกับตนเองว่ามีความสามารถวาทศิลป์ คารมเป็นต่อรูปหล่อเป็นรอง
มีความรักแบบหนุ่มสาวคู่หนึ่ง คบหาศึกษาดูใจกัน ฝ่ายชายก็มาขอฝ่ายหญิงแต่งงาน พ่อแม่ทั้งสองฝ่ายก็ดีด้วย จึงจัดงานแต่งงานถูกต้องตามประเพณีทุกประการ จนมีลูกด้วยกันสามคน พอมีลูกสาวคนสุดท้ายนี้ ฝ่ายชายกับมีปฏิกิริยาแปลกๆ จากที่เคยเอาใจใส่ดูแลแต่ก่อน หลังมานี้กลับไม่เดิม และได้ยินข่าวลือว่า แฟนไปคบสาวคนนั้นคนนี้ จีบเรื่อยไป บทสรุปได้ว่ามีน้อยจริงๆ
ส่วนภรรยาก็รู้แล้วก็อดทน เพื่อลูกและตั้งหน้าตั้งตาทำหน้าที่ของภรรยาและแม่บ้านไม่ขาดตกบกพร่องแต่ประการใด ทำอาหารไว้ก่อนสามีไปทำงานเขาไม่เอาไป ไม่กิน ไม่เป็นไร เราก็ได้ทำหน้าที่ของภรรยาแล้ว
ส่วนสามีชอบเที่ยว เล่นการพนัน กินดื่ม ทำทุกอย่างเหมือนตนเองไม่มีลูกมีภรรยา กลับมาบ้านดึกๆ บางครั้งก็ไม่กลับ
หลังจากนั้น ป่วยเป็นมะเร็งไปหาหมอตรวจดูจนถึงขั้นที่รักษาไม่ไหวแล้ว ก็ต้องกลับมาบ้าน ภรรยาก็คอยดูแลทุกอย่างให้ในฐานะเป็นภรรยา
ขณะนั้นก็มีผู้หญิงคนหนึ่งโทรฯ มาหาสามี ภรรยาก็รับสาย
ผู้หญิงคนนั้นพูดว่า ขอสายสามีที่นอนป่วยอยู่หน่อย
ภรรยาตอบว่า มีอะไรก็บอกมาจะไปบอกให้นะ
ผู้หญิงคนนั้นพูดว่า เพียงแค่แฟนเธอได้ยินเสียงฉันก็หายดีแล้ว
ภรรยาตอบว่า คุณเป็นคนที่วิเศษวิโสมาจากไหน แล้วก็วางสายไป
อยู่มาระยะหนึ่ง สามีก็บอกภรรยาว่า พี่ขอโทษนะ ที่ผ่านมาที่ทำไม่ดีให้มาตลอด รู้แล้วว่าใครจริงใจ ซื่อสัตย์ เวลาเราเจ็บไข้ได้ป่วยคนที่เรารู้จักไม่มีใครที่จริงใจดูแลได้ขนาดนี้ นอกจากเธอ
ความรักเราซื่อสัตย์ต่อความรักจริงๆ ด้วยกันทั้งสองฝ่าย ความรักนั้นจะตอบแทนคุณ นั้นคือ ไม่นอกใจกัน
คนที่อยู่กับความรักจนเคยชินก็ประมาทว่าทำอย่างไรก็ได้ อย่างไรเสียคนรักเราก็รักเราอยู่ดี ความรักก็จะตอบสนองคุณ ให้ความไม่ไว้วางใจกัน และหย่าร้างกันในที่สุด
ความอดทนก็มีขีดจำกัดเหมือนกัน คนนะก็มีจิตมีใจ ไม่ใช่พระอิฐ พระปูน เขามีได้ฉันก็มีได้ในที่สุดก็มีจุดจบที่ว่า เราแยกทางกัน
พระพุทธศาสนาสอนเรื่อง การอยู่ด้วยกันครองใจกันได้ รักยั่งยืนในแบบของฆราวาส คือ ธรรมของคนครองเรือน ฆราวาสธรรม ๔ ก็คือ
ซื่อสัตย์ คือ มีความจริงใจ ความเคารพ ให้เกียรติกัน ไม่ดูถูกเหยีบดยามกัน รักกันจริงๆ (สัจจะ)
บังคับอารมณ์ คือ ยับยั้งอารมณ์ความคิดที่จะนำตนและครอบครัวไปสู่ความแตกแยกกัน รู้อันไหนควรทำและไม่ทำ ควรพูดและไม่ควรพูด รู้เท่าทันความคิดดีและไม่ดี มีสติพิจารณาทบทวนแก้ปัญหาด้วยตัวปัญญา จะดีเอง (ทมะ)
ความอดทนอดกลั้น คือ ทนต่อความลำบากกายและใจ อดทนทำหน้าที่ตน สักวันความดีที่ทำจะปรากฏเอง เอาความดีเข้าสู่สิ่งที่ไม่ดี ความดีมีพอแล้วจะกลับมาตอบแทนเราเอง (ขันติ)
เสียสละ คือ เสียสละความเห็นแก่ตัวแก่ใจของตนออกเสีย เสียสละความความโลภอยากได้ของคนอื่นมาเป็นของตนเองมีไว้ครอบครอง แล้วประคับประคองความรัก ด้วยความซื่อสัตย์ จริงใจยกย่องสามีภรรยาตนให้คนอื่นรู้จักให้เกียรติกันและกัน (จาคะ)
จากเรื่องข้างบนจะเห็นได้ว่า ภรรยามีองค์ธรรมของฆราวาสธรรมครบทุกข้อก็ทำให้ชนะใจสามีได้ในระยะสุดท้าย เมื่อเรารู้แล้วว่าธรรมของการครองเรือนครองรักให้มั่นคงของใจแล้ว จะไม่ลองพิสูจน์ดูบ้างหรืออย่างไร
อดทนให้ถึงที่สุดจะได้เห็นที่สุดของความอดทน
อดทนถึงที่จะได้ดีทุกคน
ความอดทนเป็นสมบัติของนักสู้
จุดจบของนักสู้ด้วยความอดทนคือ ได้และไม่ได้
ความอดทนหรือจะสู้ความทนอดสู้ เพื่อให้ได้มาซึ่งชัยชนะ
ถ้าเราไม่ทนอดสู้ก็พ่ายแพ้ไป
ถ้าเราอดทนสู้ก็ยังมีหวังถึงความสำเร็จตามเป้าหมายของตน สู้ๆ
จ๊อด
๘ พฤษภาคม ๒๕๖๓
จาริกธรรมในอเมริกา (ตอนที่ ๓๓) “อดทนทุกข์กลับชนะใจคน” โดย พระครูสมุห์สุพัฒน์ อนาลโย กลุ่มเพื่อชีวิตดีงาม สำนักงานส่งเสริมคุณธรรม จริยธรรม และความมั่นคงแห่งสถาบันชาติ พระศาสนา พระมหากษัตริย์ วัดสระเกศ
