ความเงียบที่เสียงดัง
โดย หมอนไม้
ตั้งแต่ไลน์ระบาด หลังเฟซบุ๊คเกิดขึ้นมาหลายปี…ฉันรู้สึกว่า โลกมันเปลี่ยนไปอย่างชัดเจนมากขึ้น รอบๆ ตัวเงียบมากขึ้น บนรถเมล์ แทบจะไม่มีเสียงคุยกัน สมัยเมื่อไม่นานมานี้ เสียงโทรศัพท์ยังดังกระหึ่ม จนโชเฟอร์มีติดป้ายประกาศว่า ห้ามคุยโทรศัพท์เสียงดัง หรือห้ามคุยกันเกิน 5 นาทีเป็นต้น เพราะจะทำให้คนขับรถไม่มีสมาธิ
แต่จากยุคโทรกระหน่ำผ่านไป ตอนนี้ โลกกลับเงียบเชียบ ไม่ว่าไปที่ไหน ฉันเห็นคนก้มหน้าก้มตาจ้องดูสมาร์ทโฟนของตัวเองแทบจะตลอดเวลา และเมื่อเวลาเงยหน้าขึ้น ต่างก็เดินไปทำภารกิจของตนเอง ไม่มีใครสนใจใคร นั่นคือ ชีวิตของผู้คนในพ.ศ.นี้?
แต่ขณะเดียวกัน ในความเงียบ กลับมีเสียงดังอึกทึก สรวลเสเฮฮา ดังระเบิดเถิดเทิงในสังคมออนไลน์ แทบทุกฝีก้าวของคนๆ หนึ่งที่ไม่ยิ้ม ไม่พูดคุยกับผู้คนรอบข้าง กลับมีเรื่องราวน่ารัก กุ๊กกิ๊ก เฮฮา น่าสนุกแทบทุกย่างก้าวของเธอก็ว่าได้ ผ่านมือถือเล็กๆ ชิ้นนั้น
ฉันปรุงแต่งเรื่องราวในใจแบบขำๆ ว่า มันจะตลกไหม ถ้าคนสองคนมาเจอกันโดยบังเอิญ ณ ที่ไหนสักแห่งหนึ่ง อาจเป็นบนรถไฟฟ้า บนรถเมล์ หรือ สถานที่ใดที่หนึ่ง แล้วทั้งคู่ก็ต่างระแวงซึ่งกันและกัน แต่เขาจะรู้ไหมว่า คนที่อยู่ข้างหน้าเขา ณ ตอนนี้ คือคนสนิทรู้ใจคุยได้ทุกเรื่องราวอย่างเมามันในโลกออนไลน์
กว่าฉันจะเข้าใจสังคมออนไลน์ ก็ใช้เวลาอยู่หลายปีๆ เลยทีเดียว ว่ามันคืออะไร เพราะจิตของฉันมันก็ยังมีความระแวงอยู่ว่า มันจะเป็นไปได้อย่างไร ที่คนจะสื่อสารกันอย่างสนิทสนมได้โดยไม่เคยเจอกันมาก่อน บางคนถึงขนาดหาคู่บนโลกออนไลน์ และบางคนก็ได้แต่งงานกัน แล้วก็เลิกกัน บางคนก็อยู่ยั้งยืนยาวมาได้ แต่บางคนก็หลอกกันและกันเพื่อหวังอะไรบางอย่างจากอีกฝ่ายหนึ่ง
ฉันลองตั้งคำถามกับเพื่อนๆ คนรู้จัก ว่าพวกเขาใช้มันอย่างไรบ้าง ก็ได้คำตอบที่น่าทึ่ง ตลอดจนการส่งสื่อผ่านโลกออนไลน์ ที่แต่ละคนใช้มันเป็นอาวุธจนช่ำชองแล้ว แต่ฉันรู้สึกว่า ตัวเองเพิ่งเริ่มต้นทำความรู้จักมันเท่านั้นเอง
โลกการสื่อสารสองทางไม่เหมือนสื่อหนังสือพิมพ์ นิตยสารต่างๆ หรือพ็อกเก็ตบุ๊คก็ตามที ซึ่งวันนี้ ฉันของเรียกว่า เป็นสื่อคลาสสิกละกัน
สื่อคลาสสิก ครองโลกมาได้เป็นร้อยปี แต่วันที่ที่สื่อออนไลน์ปรากฎขึ้น เพียงไม่กี่ปีก็เบียดสื่อคลาสสิกแทบตกขอบ จากการสื่อสารสองทาง การโต้ตอบกันได้ทันที ทำให้สื่อเดิมๆ ไม่เพียงแต่หนังสือ แต่คือทีวี วิทยุ ก็ต้องปรับตัวด้วยเช่นกัน ในการที่จะทำให้การสื่อสารเป็นไปในลักษณะสองทาง เปิงดรับความคิดเห็นได้ตลอดเวลา อีกทั้งมีช่องทางรับชม รับฟัง และสามารถอ่านได้บนจอมือถือ หลายๆ ช่องทางเลยทีเดียว
…
ฉันเข้าใจเลยว่า แท้จริงแล้ว คนเราต้องการการสื่อสารเป็นที่สุด เพราะเราสามารถเลือกเพื่อนที่คุยไปในทิศทางเดียวกันได้ เลือกดารา คนที่น่าสนใจที่น่าติดตามไว้คอยดูเรื่องราวของเขาได้ เลือกที่จะรับข่าวสารที่ตัวเองสนใจได้ โลกเช่นนี้ เมื่อเกิดขึ้นแล้ว คุณจะอยู่กับมันอย่างไร
เพราะมันสามารถทำให้คุณผู้ชมน้ำตาไหลได้วันละหลายรอบ ไม่น่าแปลกใจว่า โรงหนังคนดูน้อยลง บางเรื่องแทบไม่ได้ลงโรง เพราะมันมีหนังที่มันกว่าอยู่ในมือคุณแล้ว
ว่าแต่ว่า …อย่าลืมกลับมาดูหนัง ที่อยู่ในใจละกัน ว่ามันรู้สึกอย่างไรกับสิ่งที่ปรากฏ
