เธอคือพรอันประเสริฐ
โดย พระพิทยา ฐานิสสโร
ดินโคลนถล่มครั้งใหญ่จากภูเขาลงมาในหมู่บ้านแถว Chembery ประเทศฝรั่งเศส ในวันที่ 24 พฤศจิกายน ปีพุทธศักราช ๑๗๙๑ ทำให้เกิดความเสียหายในหมู่บ้านและผู้คนเสียชีวิตจำนวนมาก แต่ไม่สร้างความเสียหายกับโบสถ์พระแม่มาเรียดำในหมู่บ้านนั้น หลังจากเหตุการณ์นั้นเป็นเหตุให้เกิดความศรัทธาอย่างยิ่งใหญ่ต่อพระแม่มาเรียดำนับจนถึงปัจจุบันนี้ และเมื่อใครที่มาขอพรสำเร็จ มีหลายคนที่กลับมาแสดงความขอบคุณด้วยการทำป้ายสลักหินอ่อนใส่ชื่อ วัน เดือน ปี ที่ตนได้สมประสงค์ในสิ่งที่ได้ขอพรไว้ต่อพระแม่มาเรียดำ
ในทุกๆ ที่ไม่ว่าจะนับถือศาสนาไหนหรือที่ใดๆ บนโลกใบนี้ สถานที่ที่มีการปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ ปฏิบัติสู่ความเรียบง่าย เพื่อลดความเห็นแก่ตัว ปล่อยวางความยึดมั่น ถือมั่นในตัวตนของตน เพื่อเป็นการอุทิศชีวิตบนหนทางแห่งการตื่นรู้ ณ ที่ๆ นั้น เป็นที่ศักดิ์สิทธิ์เสมอ
รูปเคารพเป็นเพียงสิ่งสมมติให้ผู้คนที่นับถือในความเชื่อ สิ่งสมมตินั้นๆ จากความดีหรือสิ่งดีๆ ที่รูปเคารพนั้นได้เคยสร้าง ได้เป็นแบบอย่าง ได้กระทำให้เห็นเป็นรูปธรรมจากการใช้ชีวิตหรืออุทิศชีวิตตนเพื่อผู้อื่นอย่างไร้เงื่อนไข ทำด้วยความบริสุทธิ์ใจ ทำให้เกิดแรงบันดาลใจต่อผู้ที่ศรัทธาที่จะกระทำหน้าที่ ทำความดีให้ถึงเป้าหมายตามความเชื่อของตนๆ ถ้าเราสามารถกระทำได้เช่นนั้น การนับถือในรูปเคารพไม่ใช่เรื่องเสียหาย กลับเป็นเรื่องดี อีกทั้งเป็นเครื่องเตือนสติของผู้นับถือไม่ออกนอกลู่นอกทางที่ทำให้ต้องเบียดเบียนตนเอง เบียดเบียนผู้อื่น เพราะในที่สุดแล้ว เมื่อจิตใจที่กว้างขวางมีเมตตากรุณาและปัญญาดังเช่นบุคลาธิษฐาน เขาจะเป็นอิสระจากรูปเคารพ เพราะเขาได้กระทำตนอย่างเช่นบุคคลนั้นที่เคยได้กระทำมา เขาจึงมีรูปเคารพติดตัวอยู่ตลอดเวลา เพราะเขาเป็นหนึ่งเดียว หรือเป็นสิ่งเดียวกับรูปเคารพ
การบูชาสิ่งของ การให้ การสวดมนต์ เพื่ออ้อนวอน ขอพร จากบุคคล รูปเคารพหรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ต่างๆ ตามที่ตนเชื่อที่ตนศรัทธา เพื่อให้ได้ ให้สำเร็จในสิ่งที่ตนปรารถนา ต้องการ หรือได้คืนในสิ่งที่พลัดพราก สูญหาย แม้การได้หายจากโรคภัยไข้เจ็บ แม้เป็นการกระทำเพื่อหวังผลตอบแทน หากสิ่งหนึ่ง แม้มิอาจได้รับผลตอบแทน ก็คือ ความสบายใจ แม้ความต้องการอาจไม่บรรลุ ไม่เป็นไปตามที่ตนต้องการปรารถนา หรือแม้แต่ไม่สามารถหายจากโรคภัยไข้เจ็บ หากแต่ในขณะที่ได้ตั้งจิตอธิษฐาน ได้สนทนาถึงความทุกข์ในใจตนให้รูปเคารพได้รับฟังอย่างไม่มีเงื่อนไข ไม่มีคำโต้แย้ง ไม่มีคำว่ากล่าว หรือตำหนิติเตียนจากรูปเคารพนี้เอง อย่างน้อยที่สุด ก็ได้ปลดเปลื้องความทุกข์ ความผิดพลาดในใจ ความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ ขณะเดียวกันก็พร้อมที่จะเริ่มต้นใหม่ ด้วยใจที่มีสติ ปัญญา สามารถแก้ปัญหาทุกอย่างด้วยการพึ่งตนเอง การกลับมาบูชารูปเคารพอีกครั้งด้วยความขอบพระคุณก็อาจเป็นไปได้
เพราะจะมีใครเล่า ที่จะรับฟังเราอย่างลึกซึ้ง ไม่โต้เถียง นอกจากรูปเคารพ ส่วนการแก้ปัญหาด้วยปัญญา จะเกิดขึ้นได้ ก็ต่อเมื่อจิตใจมีพื้นที่ว่างพอจากความทุกข์นั้นๆ บ้างแล้ว ซึ่งเมื่อมีสมาธิ ปัญญาเกิดก็จะช่วยเกื้อกูลให้ตัวเราเข้าใจความจริงของโลก ของสรรพสิ่งแห่งการเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป เชื่อในเรื่องเหตุและผลแห่งการกระทำ และเปลี่ยนแปลงวิธีคิด นำไปสู่การกระทำใหม่ๆ ที่ไม่ทำให้ตนเองทุกข์อีกต่อไป
รากแห่งความทุกข์ทั้งปวง เกิดจากความยึดมั่น ถือมั่นในตัวตนของตน โดยไม่เข้าใจว่าสิ่งทั้งปวงไม่มีอะไรเป็นของเรา แม้แต่ร่างกายที่จิตใจอาศัยอยู่ก็ตาม เมื่อใด เรื่องใด ที่จิตใจไม่ไปยึดมั่น ถือมั่นว่าเป็นของตนแล้ว ไม่มีเหตุใดเลยที่จิตใจต้องเป็นทุกข์ เหตุเพราะยึดมากจึงทุกข์มาก ทำให้เมื่อต้องจาก ต้องพราก แต่จิตใจไม่อยากให้จาก ให้พราก ก็ทุกข์ เมื่อมีแล้วต้องสูญเสีย แต่จิตใจยังอยากมี ไม่อยากสูญเสียก็ทุกข์ เมื่อต้องเจ็บป่วย ไม่สบาย แต่อยากแข็งแรง เป็นปรกติ ก็ทุกข์
ความทุกข์เริ่มต้นจากความไม่รู้ จึงค่อยๆ สั่งสมความเป็นตัวตน ของตน โดยการยึดในรูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส ในแบบของตน และไม่เคยให้โอกาสเรียนรู้ที่จะอด ลด ละ ในความยึด ในสิ่งที่เสพติดเหล่านั้น กลับทำในสิ่งตรงกันข้าม ด้วยการเสริม เติม แต่ง ให้หลง เพลิน มัวเมา เสพติด ในรูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส กันมากยิ่งขึ้น ทำให้เพิ่มความไม่รู้มากขึ้น แต่กลับหลงผิด คิดว่าตนรู้ เพราะสามารถผลิต ควบคุมการเปลี่ยนแปลง หรือพัฒนาในสิ่งที่ตนหลงได้มากขึ้น ๆ แต่ในจิตใจส่วนลึกๆ ก็รู้ว่า ทำได้เพียงยืดระยะเวลาให้คงอยู่กับความหลงให้นานขึ้นเท่านั้น แต่ไม่สามารถทำให้คงอยู่ดังเดิมได้ตลอดไป เปรียบเสมือนการหลอกตัวเองให้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้ โดยที่ไม่รู้เลยว่าการกระทำ ความเห็น ความคิดเช่นนั้น ยิ่งเพิ่มสั่งสมความทุกข์มากขึ้นๆ จากความยึดมั่นถือมั่นที่เพิ่มมากขึ้นนั่นเอง ยิ่งทำให้ยากมากที่ยอมรับการเปลี่ยนแปลง และเมื่อตนเองทำไม่ได้ ก็ต้องพึ่งสิ่งอื่นที่คิดว่า มีพลัง มีอำนาจเหนือตน ทำให้เพิ่มความหลงความเห็นผิดมากขึ้นตามมา แต่ถ้าอาศัยรูปเคารพศรัทธาเป็นบุคลาธิษฐาน เพื่อให้เรามีพลังปัญญาในการแก้ปัญหาเช่นนั้นบ้าง ก็จะทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างที่ศรัทธานำไปสู่ปัญญาในการพึ่งตนเองได้เช่นกัน อนุสาวรีย์ พระพุทธรูป รูปเคารพต่างๆ จึงจะยังคงอยู่ชั่วโลกใบนี้ตราบนานเท่านาน แม้ว่าพายุจะพัดมาอีกกี่ครั้ง ผู้คนจะล้มตายกันอีกกี่รุ่น ก็จะมีผู้คนสานต่อไม่สิ้นสุด
ในช่วงฤดูกาลแห่งการสมมติของวันใหม่ ขอให้เป็นวันดั่งการต้อนรับสติ ปัญญาใหม่ๆ เป็นโอกาสสร้างจิตใจใหม่เพื่อต้อนรับปีใหม่ ด้วยการฝึกกลับมาอยู่กับตนเอง กลับมาอยู่กับปัจจุบันที่เป็นความจริงแท้เท่านั้น กลับมาพึ่งตนเอง ตามรู้ลมหายใจ ยอมรับผลแห่งการกระทำทุกอย่างที่จะเกิดขึ้น ระลึกรู้เสมอไม่ว่าเรื่องใดๆ ที่เกิดขึ้นกับเรา เพราะเราสร้างเหตุนั้นมาและมันเป็นของเรา เพราะถ้าไม่ใช่ของเรา เราไม่ได้สร้าง เราไม่มีทางได้เจอ ไม่ว่าด้านใดๆ และให้ตระหนักรู้เท่าทันในสิ่งที่ปรากฏ ปล่อยวางในสิ่งที่ปรากฏทั้งในด้านดี ไม่ดี จิตใจใหม่นี้จะสงบเสมอเริ่มตั้งแต่ต้นปี พรที่หมายถึงความประเสริฐ จะปรากฏต่อบุคคลนั้นทันที
พรที่ดีที่สุด สร้างได้ด้วยตนเอง
จิตใจสงบไม่ว่าเจอเรื่องใดๆ ขณะนั้นได้รับ “พร”
ในจุดที่ทุกข์ที่สุดก็มองเห็นและไม่เป็นไปกับความทุกข์ เพราะความสงบก็อยู่ ณ ตรงนั้น
