Childen's Books

เมื่อราวสามปีก่อน ได้พบกับเด็กหญิงตัวน้อยเชื้อชาติจีนมาเลเซียวัย ๘ เดือน เธอถือกำเนิดและอาศัยที่สหรัฐอเมริกา คลานเข้ามาใกล้ ขณะที่บรรยายธรรมให้ชาวอเมริกันกลุ่มเล็กๆ ฟัง เธอต้องการจับระฆังใบใหญ่ที่ตั้งอยู่ด้านหน้าของพระและพระบอกทุกคนให้อยู่เป็นปรกติ ปล่อยเธอตามสบาย ซึ่งเป็นครั้งแรกที่พ่อแม่ของเธอมาฟังธรรมและเธอก็ร่วมอยู่ในกิจกรรมวันนั้นจนจบ หลังจากนั้นเป็นต้นมาในช่วงที่พระมาพำนักที่เวอร์มอนท์ ประเทศสหรัฐอเมริกา พ่อแม่ของเธอก็นำเธอมาปฏิบัติด้วยเสมอ และแม่ก็ห้ามเธอบ่อยๆ ว่าอย่าแตะต้องตัวพระอาจารย์นะ เธอคงสงสัยอยู่ไม่น้อยว่าทำไมต้องปฏิบัติเช่นนั้น แต่เธอก็พยายามเข้ามาอยู่ใกล้ๆ เสมอ "เด็กน้อยกับการภาวนา คุณค่าแห่งลมหายใจ"

หลายสัปดาห์ก่อนได้เล่าถึงงานสาธารณสงเคราะห์ของวัด ของพระสงฆ์ผู้เดินทางมาปฏิบัติศาสนกิจ ณ วัดพุทธารามเกาหลี ซึ่งเป็นงานหนึ่งใน ๖ ด้านของมหาเถรสมาคมที่กำหนดให้วัดไทยทั้งในประเทศและต่างประเทศได้ดำเนินการ เพื่อให้การอนุเคราะห์สงเคราะห์ญาติโยม วันนี้จะขอเล่าถึงงานเผยแผ่ ซึ่งก็เป็นอีกงานหนึ่งที่มีความสำคัญ วันนี้ก็เลยจะชวนผู้อ่านข้ามน้ำข้ามทะเล มาเรียนรู้การบวชศีลจารีณีประพฤติปฏิบัติธรรมร่วมกันกับพี่น้องชาวไทยที่เกาหลีใต้ ซึ่งจะครบสองเดือนของการมาปฏิบัติศาสนกิจ ผู้เขียนได้นับดูผู้มาบวชศีลจาริณีก็เยอะพอสมควร ครั้งละ ๕ คนบ้าง ๓ คนบ้าง ๒ คนบ้าง...

ถ้าเราคิดว่าโรงเรียนนี้เป็นสมบัติของทุกคน ถ้าเรารักสมบัติของเราก็ต้องสนใจดูแล เช่นเดียวกับพระพุทธศาสนาเป็นสมบัติของเราทุกคนชาวไทย ถ้าเรารักก็ต้องร่วมกันปกป้องรักษา เพราะทุกอย่างล้วนเป็นสมบัติของเราชาวไทยที่จะต้องรักษาและปกป้องในฐานะผู้สืบทอดต่อไป” เว้นวรรค ท่องเที่ยวระหว่างทางไป “เล ดาลัก” ตัดสลับกลับมาที่การถอดบทเรียนโครงการ “เยี่ยมพระพบปะโยม”  ณ โรงเรียนชุมชนวัดป่าศรี อำเภอยะหริ่ง จังหวัดปัตตานี เมื่อวันที่ ๑๕-๒๒ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๕๙ เพื่อลงพื้นที่ให้กำลังใจกับพระสงฆ์และให้ธรรมะกับอุบาสกอุบาสิกาชาวพุทธในพื้นที่จังหวัดชายแดนใต้กันต่อ ในระหว่างการเดินทางครั้งนั้น ทำให้ระลึกถึงคำกล่าวของพระเดชพระคุณพระพิศาลสิกขกิจ...

เรียนรู้การฝึกปฏิบัติเยียวยาหัวใจที่เจ็บปวดในชีวิตประจำวัน กับ กิจกรรมทุกอย่างที่เจอแรงกระทบ ด้วยความเข้าใจในความเหมือนและความต่าง ที่ไม่อาจมารวมกันได้ ทำอย่างไรที่จะแปรเปลี่ยนความรู้สึกผิดที่ขาดสติ ไปสู่ปัญญา... กับ พระอาจารย์พิทยา ฐานิสสโร

ประเทศไทย ประกอบไปด้วย ๓ สถาบันหลัก คือ ชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ โดยเฉพาะสถาบันพระมหากษัตริย์สำคัญยิ่งต่อสังคมไทย ดังที่อาตมาได้กล่าวไปในจาริกธรรมสกอตแลนด์ตอนที่ ๖ “ชาวไทยในสกอตแลนด์ เทิดไท้องค์ราชัน ราชินี” เพื่อเฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวมหาวชิราลงกรณ บดินทรเทพวรางกูร เนื่องในโอกาสพระราชพิธีบรมราชาภิเษก และในโอกาสวันเฉลิมพระชนมพรรษา สมเด็จพระนางเจ้าสุทิดาพัชรสุธาพิมลลักณ พระบรมราชินีในรัชกาลที่ ๑๐ ที่ผ่านมาว่า   “สถาบันพระมหากษัตริย์เปรียบเสมือนเป็นศูนย์รวมจิตใจของคนไทย และทรงเป็นที่เคารพรักเทิดทูนอย่างสูงยิ่งของประชาชนชาวไทยมาตั้งแต่อดีตถึงปัจจุบัน หากเราได้ศึกษาประวัติศาสตร์ชาติไทยตั้งแต่อดีตถึงปัจจุบันจะพบว่าพระมหากษัตริย์ทุกๆ พระองค์ทรงอุทิศพระองค์เพื่อบำบัดทุกข์บำรุงสุขแก่ปวงประชาราษฎร์มาตลอด”

แม้ว่าจะเข้าพรรษามาได้สองสัปดาห์กว่าๆ แล้ว หากทว่า ยังไม่สายเกินไปที่จะทำอะไรดีๆ เป็นของขวัญให้กับตนเองสักครั้งหนึ่งในชีวิต ของขวัญนี้ในทางธรรม อาจไม่ใช่การซื้อโน่นนี่นั่นให้ตนเอง แต่เป็นการใคร่ครวญดูว่า เรานั้นบกพร่องตรงไหน และอยากจะเติมเต็มให้กับตนเองในส่วนใด ที่จะทำให้จิตใจมั่นคงขึ้น กับการเอาชนะกิเลสสักตัว ที่มันมีอิทธิพลมาตลอดชีวิตของเรา พระมหาประสิทธิ์. ญาณปฺปทีโป มีเทคนิกและกำลังใจการต่อสู้กับกิเลสจากพระพุทธเจ้ามาฝาก

ฑีฆายุโก โหตุ มหาราชา ขอถวายพระพรวันเฉลิมพระชนมพรรษา  ๒๘ กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๖๒  ณ อาศรมบ้านดอกแดง ตำบลบ่อสลี อำเภอฮอด จังหวัดเชียงใหม่ ได้จัดการอบรมคุณธรรมเฉลิมพระเกียรติ

เนื่องด้วยวันเฉลิมพระชนมพรรษา... พระบาทสมเด็จพระปรเมนทรรามาธิบดีศรีสินทรมหาวชิราลงกรณฯ พระวชิรเกล้าเจ้าอยู่หัว วันที่ ๒๘ กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๖๒ ที่จะมาถึงนี้ กรมประชาสัมพันธ์ https://phralan.in.th/ แจ้งข่าวดีมายังประชาชนทุกท่าน ประชาสัมพันธ์การขยายเวลารับสมัครจิตอาสาพระราชทาน ๙๐๔ วปร. ขอเชิญประชาชนผู้สนใจสมัครเป็นจิตอาสาพระราชทาน ๙๐๔...

ขอขอบพระคุณภาพจาก สำนักงานส่งเสริมคุณธรรม จริยธรรม และความมั่นคงแห่งสถาบันชาติ พระศาสนา และพระมหากษัตริย์ วัดสระเกศฯ กาารบวช เป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่มากในชีวิตคนๆ หนึ่ง เพราะเป็นหนทางอันประเสริฐที่พระพุทธองค์ฺทรงค้นพบว่า หนทางนี้ มีธุลีน้อย สามารถดำเนินชีวิตขัดเกลาตนไปจนถึงที่สุดแห่งทุกข์ได้

ความเดิมจากตอนที่แล้ว ... หลังจากที่สามเณรเทอด วงศ์ชะอุ่ม อาสาไปเป็นเณรอุปัฏฐากพระอาจารย์มหามังกรใน ปญฺญาวโร วัดร้างกลางป่าใหญ่ บ้านปากน้ำ บุ่งสะพัง จ.อุบลราชธานี เพื่อฝึกกรรมฐานกับพระป่า  ในตอน “ความอดทนเป็นสิ่งที่วิเศษ”  ท่านเจ้าคุณอาจารย์พระราชกิจจาภรณ์ (เทอด ญาณวชิโร) ในครั้งนั้น เล่าให้ฟังถึงความเพียรของเณรน้อยที่ในวัยสิบสองสิบสามปี ท่านต้องอยู่ป่าเพียงลำพังเป็นอย่างไร ในช่วงที่ครูบาอาจารย์ไม่อยู่ โดยมีวัตรปฏิบัติพระธรรมวินัยตามรอยพระพุทธเจ้าอย่างซื่อสัตย์ และการฝึกตนในแบบฉบับของพระป่าอย่างเต็มกำลัง จนกระทั่งก้าวข้ามความกลัวไปได้ ...