สนทนากับลมหายใจ : มนสิกุล เรื่องและภาพ
ยามเย็น
สนทนากับลมหายใจ
เพื่อนสนิทของฉัน
ที่ฉันมักจะละเลยมายาวนาน
เธอ (ลมหายใจ)
บอกกับฉันว่า
นวนิยายใต้ร่มธรรม เรื่องของภิกษุณีจริยจิตรา ผู้ปรารถนาบรรลุธรรม ตอนที่ ๑ “ความโกรธกระเด็นไปไหน แล้วมันจะมาอีกหรือเปล่า” : เขียนโดย มนสิกุล
“ อัชเชวะ กิจจะมาตัปปัง โก ชัญญา มะระณัง สุเว ”ความเพียรเป็นกิจที่ต้องทำวันนี้, ใครจะรู้ความตายแม้พรุ่งนี้.(พุทธพจน์)
นวนิยายใต้ร่มธรรม
เรื่องของ ภิกษุณีจริยจิตรา ผู้ปรารถนาบรรลุธรรม
ตอนที่ ๑ "ความโกรธกระเด็นไปไหน แล้วมันจะมาอีกหรือเปล่า"
๑. ในขณะที่โลกของการอ่านเปลี่ยนไป : กว่าจะมาเป็น “บันทึกฝึกขีดเขียน เล่ม ๑.
๑. ในขณะที่โลกของการอ่านเปลี่ยนไป
ฉันยังคงต้วมเตี้ยมไต่อยู่บนตัวหนังสือ
แม้จะช้าๆ แต่ก็ค้นพบว่า
การเขียนหนังสือบนกระดาษนั้น
ยังคงมีเสน่ห์ มีชีวิต
“ต่อลมหายใจ ให้อุดมการณ์” จากบันทึก “เรียงถ้อยร้อยธรรม” โดย พระครูใบฎีกามงคล วชิรปัญโญ เรื่อง ปัญญวชิรา ภาพ
ต่อลมหายใจ ให้อุดมการณ์
พระครูประโชติรัตนานุรักษ์ วัดรัตนานุภาพ
ต่อลมหายใจ ให้อุดมการณ์" จากคอลัมน์ "เรียงถ้อยร้อยธรรม" โดย พระครูใบฎีกามงคล วชิรปัญโญ เรื่อง ปัญญวชิรา ภาพ หน้าธรรมวิจัย นสพ.คมชัดลึกวันอังคารที่ ๑๙ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๒
บันทึก “บาตรเดียวท่องโลก” ตอน “รักตนเองไม่ใช่เรื่องง่าย ” เขียนโดย พระพิทยา ฐานิสสโร
จากคอลัมน์ บาตรเดียวท่องโลก ตอน รักตนเองไม่ใช่เรื่องง่าย เขียนโดย พระพิทยา ฐานิสสโร (หน้าธรรมวิจัย นสพ.คมชัดลึก วันอังคารที่ ๑๒ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๖๒ )
รักตนเองไม่ใช่เรื่องง่าย
เขียนโดย พระพิทยา ฐานิสสโร
บันทึกธรรม สัมมาสมาธิ (บทที่ ๑๕) เห็นเฉยๆ กับเห็นแบบจำได้ เขียนโดย ญาณวชิระ : พระราชกิจจาภรณ์ (เทอด ญาณวชิโร)
เห็นเฉยๆ กับเห็นแบบจำได้
เพราะจิตเกิดเป็นคราวๆ ทีละขณะจิต กลายเป็นความคิดที่เกิดขึ้นทีละครั้ง เราก็ยึดถือความคิดนั้นแหละว่าเป็นตัวเราของเรา ถ้าจะพูดให้ลึกลงไปก็เรียกว่า ยึดขันธ์ ๕ ซึ่งมีการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลาว่าเป็นตัวเราของเรา ใครจะมาแตะต้องตัวเรา เห็นต่างจากความคิดเราไม่ได้
สมมุติว่าเราจะเดินทางไปที่ไหนสักแห่ง เราเข้าไปในสนามบิน เห็นผู้คนมากมายเต็มไปหมด บางคนนั่ง บางคนยืน บางคนเดิน เราก็เห็นเฉยๆ แล้วมองผ่านไป ไม่ได้สำคัญมั่นหมาย ไม่ได้ยินดียินร้ายอะไร...
“กัลยาณมิตรเป็นทั้งหมดของพรหมจรรย์” รำลึกวันอัฏฐมีบูชา ๓ มิถุนา ๒๕๖๔ กับ “มรณานุสติ” ใต้ร่มธรรม “มกุฏพันธนเจดีย์”
หากเราจะอาศัยวันนี้ เป็นวันแรกของการเข้าสู่กรรมฐานในการฝึกตนเพื่อลดเดินทางในสังสารวัฏให้สั้นลง มีจุดสิ้นสุดแน่นอน "มรณานุสติ" ก็จะเป็นดั่งกัลยาณมิตรที่ซื่อสัตย์ที่พร้อมจะเคียงข้างเราไปตราบจนลมหายใจสุดท้ายมาเยือนอย่างไม่หวั่นไหว...
"มกุฏพันธนเจดีย์" สถานที่ถวายพระเพลิงพระบรมศพสมเด็จพระสัมมาสัมพระพุทธเจ้า เมืองกุสินารา สาธารณรัฐอินเดีย : ขอขอบคุณ ภาพถ่ายจากการบวชพระนวกะโพธิ รุ่น ๗ สถาบันพัฒนาพระวิทยากร สำนักงานส่งเสริมคุณธรรม จริยธรรม และความมั่นคงแห่งสถาบันชาติ พระศาสนา พระมหากษัตริย์ ...
“เปลี่ยนความผิดหวังให้เป็นพลังสร้างสรรค์ไม่รู้จบ” เขียนโดย พระมหาประสิทธิ์ ญาณปฺปทีโป
“เปลี่ยนความผิดหวังให้เป็นพลังสร้างสรรค์ไม่รู้จบ" เขียนโดย พระมหาประสิทธิ์ ญาณปฺปทีโป
“เปลี่ยนความผิดหวังให้เป็นพลังสร้างสรรค์ไม่รู้จบ" เขียนโดย พระมหาประสิทธิ์ ญาณปฺปทีโป จากคอลัมน์ โชคดีที่มีพระ (หน้าพระไตรสรณคมน์ นสพ. คมชัดลึก วันพฤหัสบดีที่ ๖ กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๖๐)
“ความรู้สึกเจ็บจึงเป็นเหมือนสัญญาณเตือนภัย ให้ระมัดระวัง หรือรอบคอบมากขึ้น”พระมหาประสิทธิ์ ญาณปฺปทีโป
เขียนจดหมายถึงพระพุทธเจ้า (ตอนที่ ๑๐) เรื่อง “งบก้อนแรกกับการบริหารค่ายแรก” โดย พระใบฎีกาคทาวุธ คเวสกธมฺโม
ค่าย “ปลูกจิตอาสานาข่าวิทยาคม” จัดขึ้น ณ พุทธมณฑลอีสาน พระธาตุนาดูน อำเภอนาดูน จังหวัดมหาสารคาม ระหว่างวันที่ ๒๗-๒๙ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๕๒
เขียนจดหมายถึงพระพุทธเจ้า ตอนที่ ๑๐ เรื่อง “งบก้อนแรกกับการบริหารค่ายแรก” โดย พระใบฎีกาคทาวุธ คเวสกธมฺโม
บันทึกธรรม สัมมาสมาธิ (บทที่ ๑๔) จิตปัจจุบันเห็นจิตอดีต เขียนโดย ญาณวชิระ : พระราชกิจจาภรณ์ (เทอด ญาณวชิโร)
จิตปัจจุบันเห็นจิตอดีต
จิต มโน วิญญาณ มีความหมายเป็นอย่างเดียวกัน คือ ความรู้สึกนึกคิดเป็นกระแสชีวิตที่ไหลไปเป็น ๒ อย่าง คือ อวิชชา ความไม่รู้ และวิชชา ความรู้ เมื่อไรไม่มีสติเผลอเรอปล่อยให้ความคิดไหลไปตามอำนาจการนำพาของกิเลส ก็เป็นอวิชชา ความไม่รู้ เมื่อไรที่มีสติ ความคิดไหลไปตามทิศทางที่สติระลึกรู้ ก็เป็นวิชชา ความรู้